Abant Gölü, Bolu’nun 35 kilometre güney batısında yer alıyor. İstanbul’dan sabah 07.00’de hareketle Berceste Tesisleri’nde yapmış olduğumuz kahvaltı molası sonrası bölgeye öğlen saatlerinde vardık. Yeraltında meydana gelen tektonik çökmeler sonucunda büyük taş bloklarının vadiyi doldurmasıyla oluşan gölden pak ve doğal su çıkar. Bu su Dirgene Çayı’ndan geliyor. Etrafındaki 1196 hektarlık alan tabiat parkı olarak işletiliyor. Tabiat parkının girişinde fiyat alınıyor. Fiyatı nakit de ödeyebilirsiniz ya da HGS sistemini kullanarak da giriş yapabilirsiniz. Araçlar çabucak girişten sonra sağda park ediliyor.
Otoparkın çabucak yanında tuvaletlerin olması pandemi devrinde ellerimizi yıkamak için bize hoş bir fırsat sundu. Abant Gölü’nün etrafında yürüyüş, göl etrafında kullanılan açık alanlarda piknik epey keyifli. Bilhassa pandemi süreci için inançlı, toplumsal uzaklığımızı gözeten açık, geniş alanlar barındırıyor. Piknik haricinde göl kenarında bulunan tesislerde havanın el verdiği şartlarda açık alanda da yemek yiyebilirsiniz. Ben o denli yaptım. Gölün etrafını yürüyerek dolaştım. Yorucu oldu. Hatta bir kısmını faytonla yapsaydım diye de düşündüm. Tüm göl etrafını faytonla dolaşmak 120 TL. Göl etrafında tabiat içinde turlayabilir, fotoğraf çekebilir, ayrıyeten bisiklete binebilirsiniz. Dilerseniz kamp alanları da mevcut, tabiatla iç içe huzurla kamp kurabilir bir köşe seçip kitabınızı alıp şöyle oturup sıcak kahvenizi yudumlayarak sessizliğin keyfini çıkarabilirsiniz.
Göl etrafında alabalık ve geyik üretim yerleri bulunuyor. Göl etrafındaki sazlıklarda, sarı ve beyaz nilüferlerin ortasında gezinen yeşil başlı ördekler bizlere olağanüstü bir görsel şölen sundu. Gölde yetişen Abant alabalıkları da bu şölene ortak oldular. Sonbaharda kırmızıdan turuncuya, sarıdan kızıla bürünen ağaç yaprakları birbirleriyle o kadar uyumluydular ki, köknar, çam, meşe, kayın, gürgen, kestane ve yabani meyve ağaçları birbirlerinden farklı ağaç cinsleri de olsa birlikte yaşamanın, ömür içinde çeşitliliğin hoşluğunu sağlı sollu sıralanarak bizlere göstermiş oldular.
Gölcük Tabiat Parkı’na uğramadan olmaz
Abant’a gitmişken 1 saat 15 dakika uzaklıkta olan Gölcük Tabiat Parkı’na kesinlikle uğrayın derim. Bolu vilayet merkezine 13 kilometre uzaklıkta olan yapay gölde, dağ ve ormanevi peyzajına sahip eksiksiz bir atmosfer sizi bekliyor olacak. Fotoğrafçıların gözdesi olan orman meskeni, Tarım ve Orman Bakanlığı’na ilişkin. Gözlerinizi panoramadan alamayacaksınız.
Ben göl kenarında ağaçların ortasında kaybolmuş ıssız bir bank buldum ve sessizliğin keyfini çıkardım. Bölgede akşam için şahane otel konaklama alternatifleri var. Ben konaklamamı Gölcüğe yakın, içinde macera parkı ve hayvanat bahçesi olan bir spa otelinde yaptım. Sonraki günümü de Yedigöller’i keşfetmek için kendime ayırdım.
Sonbahar burada bir öteki hoş: Yedigöller
Yedigöller’e ulaşım için hatırlatmak istediğim değerli notlar var. Bolu’dan ulaşım yolunun asfaltlanması son yıllarda buraya ziyareti ağırlaştırmış. Şayet mümkünse buraya hafta içi gelmenizi öneririm. Öncelikle Yedigöller’e köyün içinden ulusal parka geçerken dar ve virajlı bir yoldan iniyorsunuz. Büyük araçla inmeniz tehlikeli olacaktır. Tabiat parkına inerken Kapankaya Seyir Terası’nda görüntüye hâkim bir noktada ön izleme yapabilirsiniz. Park yeri bulamayıp otomobillerini sağlı sollu park edenler günün ilerleyen saatlerinde olacağı için, hem yoğunluk hem geçiş sorunu yaşamamanız için buraya sabahın erken saatlerinde gelmenizi öneririm.
Yedigöller’in oluşumu: Serpantin ve volkanik kayaçlardan oluşan alanda sürüklenmeye yatkın arazi yapısı göllerin oluşumuna imkan sağlamış. Yerde kayan bu kitlelerin vadilerin önünü kapamasından ötürü sular birikmiş ve set gölleri oluşmuş. Tabiat parkında, gürgen ağacının çoklukla olmasının yanı sıra meşe, kızılağaç, karaçam, sarıçam, köknar, karaağaç, ıhlamur ağaçları da yer alıyor. Sonbaharda Yedigöller bir öbür hoş… Bölge barındırdığı meyyit ağaçlarla da biyolojik çeşitliliği sağlıyor.
Yedigöller orman denizini andıran varlıklı bitki örtüsüyle, yürüyüş yolları, piknik alanlarıyla tabiat ve fotoğraf tutkunlarının gözdesi diyebilirim. İrili ufaklı yedi gölden oluşan bölgede ayrıyeten şelaleler, gülen kayalar, pisagor ağacı, anıt ağaç gezmeniz gereken uğrak noktalarından.
Yedigöller ismi bilinen efsanelere nazaran 7 başka aşk kıssası barındırıyor
Bu yedi gölün bulunduğu yere 7 âşık çift gelmiş. Bunların her biri farklı yerlere geçmiş. Büyük gölün olduğu yerde en büyük çift. Küçük gölün olduğu yerde ise en küçük çift kamp yapmış. Sazlıgöl’de ise damat geline daima saz çaldığı için Sazlıgöl olmuş. Nazlıgöl’de de gelin damada daima naz yaparmış bu yüzden orası Nazlıgöl olmuş. Masal bu ya 7 âşık çiftin yerine 7 tane göl yerleşmiş.
Göllerin isimleri şöyle; Büyükgöl, küçükgöl, Deringöl, İncegöl, Sazlıgöl, Nazlıgöl, Seringöl… Bu öyküleri dinleyince ister istemez aşklara husus olan âşıklara kusursuz bir ortam oluşturan Yedigöller’in romantikliğini tescillemiş oluyoruz. Fotoğraf severler ise bol bol tabiat ve yaprakların oluşturduğu renk cümbüşünün göl sularında yarattığı yansımaları, doğayı, şelaleleri çekebilir. Ben ayrıyeten bir gölün kenarında inanılmaz minik bir çift serçe gördüm. Hafif kanatlanır üzere olduklarında kanatlarının içleri mavi sarı beyaz oluverdi gözlerim kamaştı… Sonbahar renklerinin ağaçlardaki geçişi ve gölde yansımaları inanılmaz. Ağaçların kolları gölde mi, yoksa göl etrafında mı anlayamıyorsunuz. Seyretmeye doyamadım, eminim siz de benim üzere Yedigöller’den ayrılmak istemeyeceksiniz…
Hürriyet
