İşte o röportajdan satırbaşları;
– Sayın Sanchez, AP Türkiye Raportörü olarak yılın başında vazifesi devraldınız ve kısa bir mühlet sonra koronavirüs pandemisi patlak verdi. 2020 sonuna kadar gündem olacak üzere görünüyor. Türkiye’nin salgınla uğraşı ve Avrupa’ya yardımlar konusundaki görüşlerinizle başlamak velev misiniz?
Gündemimiz alt üst oldu, planlar, takvimler değişti. Türkiye elbette yalnızca İspanya’ya değil, pek çok devlete yardım gönderdi. Sanırım dünyada en çok medikal yardım yapan üçüncü devlet konumunda. Türkiye’ye katiyetle minnettarız. Benim memleketimin salgının doruğunda olduğu bir devirde, Türkiye’den 2-3 uçak yardım geldi. Çok insancıl bir yaklaşım gösterdiler. Siyasi açıdan da bilgece bir hamle oldu zira Türkiye’nin dışarıdaki imajını olumlu etkiledi. Devlet içinde de salgınla savaş çok iyi gitti. Tabi ki vefatlar ve salgına yakalananlar oldu. Artık de sayılarda artış var lakin en iyi formda başa çıkılacağından eminim.
– Hizmete başlarken, Türkiye-AB alakalarının düzelmesi açısından acil gördüğünüz şeyler nelerdi?
Benim ana vazifem Türkiye’nin AB’ye iştirak sürecini devam ettirmek. Şu anda bu bahiste iyimser olacak bir altyapı yok. Ancak birlikte çok iyi başa çıktığımız hususlar da var. Türkiye mülteciler konusunda kişisi bir duruş gösteriyor. Son haftalarda, Türkiye’ye mülteciler için göndermemiz gereken paraya ait birtakım değişiklikleri mecliste onayladık. Bu evrak biraz sıradanlaştı. Fakat karşılıklı inanç sorunu var. Türkiye’nin dış siyasetleri Avrupa Birliği’yle uyuşmuyor. Bağımsız bir devlet olarak istediğiniz tercihleri yapmaya hakkınız var. Tekrar de itimadı geri kazanmamız lazım. Esas kaygımız, Türkiye’de hukuk ve insan haklarına ait hususlar. Bağlantıların ilerlemesinde bu evraklar zorluk yaratıyor.
– Türkiye’nin belli başlı hassasiyetleri ve beklentileri var. AB umumî olarak Türkiye’nin konumunu gereğince iyi anlıyor mu? Siz İspanya’dan, darbe ve terörizm geçmişi olan bir devletten geliyorsunuz. Bu açıdan siz Türkiye’yi daha iyi anladığınızı düşünüyor musunuz?
Evraka nazaran değişir. Mülteciler konusunda büsbütün hassasız. Türkiye’ye yardım etmeye çalışıyoruz. Öbür mevzulardan bahsediyorsak farklılıklar var. Lakin şark Akdeniz’deki sondaj çalışmalarının sorun oluşum ettiğini anlamalıyız. Libya öbür bir sorun. S-400’ler de sorun olabilir. Bunlarla açık ve net halde yüzleşmeliyiz. Türkiye, Avrupa Birliği’ne bazen istediği iletisi veremiyor olabilir. Zira Türkiye’ye karşı ön yargılar var. Ayrıyeten Avrupa’da haddinden fazla sağın yükselişi, Türkiye’ye yaklaşımı da etkiliyor. Ancak ana politik paydaşlar Türkiye’yle müttefik olmak, işbirliği yapmak istiyor. Fakat haklısınız, bazen daha fazla hassasiyet istenebilir.
– Sizce AB neden, hudut ötesi terörle savaş operasyonları konusunda Ankara’nın görmek istediği desteği göstermiyor? PKK’nın Suriye’deki uzantısı YPG neden terör örgütü olarak ilan edilmiyor?
Sorun şu ki maddelerinize bakılarak terörist tarifi yapmak ve bu bildirisi Avrupa’ya aktarmak çok güçlükle. Mesele bizim terörizme karşı hassasiyetimiz değil, sizin terörist tarifinizin geniş olmasında ve Türk yetkililerin siyasi muahezeleri terörizm olarak algılaması. YPG Suriye’de olan bir yapı ve biz hiçbir devir onaylamadık. Her vakit Türkiye’nin yasal güvenlik tasaları olduğunu kabul ettik. Lakin bu yasal telaş için alınan tedbirler askeri harekete dönüşüyor. Bu da başlı başına bir mevzu. Gayri mevzu ise terörist tertip konusunda anlaşırsak külliyen birebir çizgideyiz. Ancak YPG münferit bir bahis zira bu bir savaş sıkıntısı.
– Selefinizle Ankara arasında devir zaman gerginlikler oldu. Raporlardaki sert lisan bazen tenkitle karşılandı. Siz, Türk makamlarıyla nasıl bir bağ kurduğunuzu düşünüyorsunuz?
Elbette, birebir kıymetleri savunuyoruz. Kati Piri’nin geçmişte yaptığı muazzam işi destekledim. Maksadım yeni periyotta karşılıklı olarak, neredeyse büsbütün kaybolan itimadı tekrar yaratacak yeri oluşturmak. Benim dönemim evvelki periyotlardan daha kavi. Türkiye, iştirak süreciyle ilgili belgelerde iyileşme gösteriyor mu? Önümüzdeki aylarda raporumda cevaplamam gereken soru bu.
– Türkiye-AB bağları çok çetin bir periyot geçirdi, üyelik müzakereleri donduruldu. Lakin siz Türkiye ile AB’nin birbirlerine gereksinim duyduğuna inananlardansınız. Evet meseleler nasıl çözülecek?
Türkiye’ye olan bağlılığımız samimi. Türkiye’nin iştirak sürecinin kriterlerini hakikat, açık bir formda mahalline getirmesini bekliyoruz. Lakin şimdilik bu gerçekleşmiyor. Üyelik sürecini tamamlamaya yaklaştığımız 10-12 yıl öncesine dönmeye büsbütün açığız. Bunu hakikaten istiyoruz.
– Yunanistan’ın gelmeye çalışan mültecilere yansısı hakkında ne düşünüyorsunuz? Sonda nispeten şiddetli sahneler gördük.
Bence Türkiye sonlarını muhafaza hakkına sahip. Lakin biz külliyen Yunanistan’la dayanışma içerisindeyiz. Zira bu doğal bir mülteci akışı değildi.
Beşerler organize bir biçimde ağırlık yaratmak için sona gönderildi. Elbette Yunanistan milletlerarası hukuka uymak zorundadır. Ancak sonda bu fiili durum var, Türkiye bu bahiste gerekeni yapmalı.
– Taahhütlere gelmişken, Ankara’dan AB’nin mülteci anlamasının gereğini mekanına getirmediğini duyuyoruz. Sizce taahhütlere uyuldu mu?
Taahhütlerimizi noktasına getirdik. Mültecilere tahsis ettiğimiz parayı mültecilerin gereksinimlerine münasip biçimde kullandık. Elbette para Türkiye kaynağına gönderilmedi. Başından beri, bunu direktörün yolunun STK’lar ve Türkiye’nin resmi organlarının girişimleri arasında paylaştırmak olduğuna karar verdik. Elbette bunun Türkiye’deki mültecilerin tüm gereksinimleri için yerinde olmadığını biliyoruz. Ancak yeni finansman yolları tartışmaya açığız. AB’deki meslektaşlarıma Türkiye’ye sağlıklı bir yol sunmamız gerektiğini söylüyorum. Türkiye’den iştirak sürecinin kriterlerini tarafına getirmesini istiyorsak açık olmalıyız. Zira Türkiye gerekeni yapıyorsa AB’ye girme hakkı var.
Hürriyet
