◊ Geçen sene 18 yaşında iki delikanlıyı evlat edindiniz. Nasıl gidiyor annelik tecrübesi?
– Sanırım annelik düşündüğümden çok daha fazlasını tabir ediyor. Öncelikle her vakit anne olmayı istediğimi fark ettim. Evlat edinmeden evvel Maddie’nin (dansçı Maddie Ziegler) “bonus annesi” olmaya başladım. Sonra öbürleri için de gereğince sevgim ve yerim olduğunu düşündüm, evlat edindim…
◊ Yaşça büyük çocukların evlat edinilmesi ender görülen bir durum. Sizi tebrik ederim. Evlat edinme öykünüzü okudum lakin kısaca sizden de dinlemek istiyorum, nasıl karar verdiniz?
– Kararlarımın birçoklarında olduğu üzere düşünmedim, yalnızca yaptım. Oğlumu bir belgeselde izledim. İzlerken “Bu benim çocuğum” dedim. Onu aramaya karar verdim. Bulduk. Evlat edinmek için gittim, arkadaşını da evlat edinip edinemeyeceğimi sordu. Konutumda arkadaşı için de odam vardı, hiç düşünmeden “Gelsin tabii” dedim. Nasıl olacağı hakkında hiçbir fikrim yoktu. Onlarla tanıştığım gün meskene getirdim ve akşam yemeğinde aile olarak birlikteydik.
◊ Kelam muharriri, senaryo müellifi ve müzikçi Sia’dan direktör Sia’ya… Çektiğiniz müzik klipleri vardı, ancak sinema apayrı bir dünya. Sinema yönetirken müzikten öğrendiklerinizden neler kattınız?
– Sinema çekerken ateşte vaftiz oldum diyebilirim. Müzik sanayisine kıyasla işleri halletmek, bireyleri bir ortaya getirmek ve program yapmak daha zordu. Fakat genel olarak benzeri olduğunu söyleyeceğim. Sinema yönetmek nitekim yalnızca inançsız insanları yönetmekle ilgili. Aslında bizler kendine güvenmeyen insanlarız. Uzun vakittir kendine güvenmeyen pop yıldızlarıyla dolu müzik dünyasında kelam yazarak esasen tecrübe sahibi olmuştum. Problem yalnızca insan idaresi. İçinde çalıştığım dünya, sinema yönetmemi sağladı diyebilirim.
◊ Birkaç gün evvel Grammy Ödül Töreni’nin ertelendiği açıklandı. Pandemi, şov dünyasını derinden yaraladı. Cümbüş dünyasının geçirdiği berbat devri nasıl değerlendiriyorsunuz?
– Şu anda yaşananların yanında değerli olduğunu düşünmüyorum. O kadar çok acı var ki, Grammy’nin ertelenmesi sahiden hiç değerli değil. Ancak tıpkı vakitte arkadaşlarımı da düşünüyorum natürel. Onları çok seviyorum. Nitekim çok çalışan ve kendilerini işine çok adayan beşerler var. Rastgele bir yılda olduğu üzere kutlama talihini hak ettiler. Lakin…
◊ Yazarken nelerden ilham alırsınız?
– İlhamı ne verir? Oksijen… Köpeklerimle şekerleme yapmak, onlarla televizyon izlemek… Derin bir nefes almak ve çalışmaya başlamak.
◊ Yazım süreciniz nasıldır?
– Yazarken bir bireyden yardım alıyorum. İsmi, Dallas. O bilgisayarın başında oturur, ben etrafında dolanıp konuşurum. O, söylediğim her şeyi müellif. Sonra düzenler. Ben daha pratiğim, o daha teoriktir. O yüzden benim yardımcı senaryo müellifim kendisi.
◊ Evvel senaryoyu mu yazdınız, yoksa müzikleri mı?
– Yarı yarıya. Kimilerini sinema sırasında yazdım. Kimi müzikleri sinemanın çekimleri bittikten sonra. Kimilerini da çekimlere başlamadan evvel.
◊ “Müzik”, 15 yıldır üzerinde çalıştığınız bir proje. Senaryoyu yazdınız, müzikleri yazdınız, oyuncuları buldunuz… Kate Hudson ve Leslie Odom Jr.’ın projeye katılmasıyla birlikte neler yaşandı?
– Masaya çok şey getirdiler. Nitekim iyi oyuncuların masaya neler koyacağı hakkında hiçbir fikrim yoktu. Her şeyi kendim yapacağım zannediyordum. Bir oyuncuya repliği nasıl söyleyeceğini anlatmaya “kör okuma” dendiğini bilmiyordum. Bunu, asla yapmamak gerektiğini öğrendim. Oyuncular bundan nefret ediyor. Seçtiğim insanların en hoş tarafı, egosuz olmalarıydı. İtiraf etmek gerekirse satırlara, repliklere düşündüğümden çok daha fazla mana yüklediler.
Sinemada Kate Hudson ve Maddie Ziegler başrolde
OLUMLU KALMAMIN SIRRI: ÇOK CİDDİYE ALMAMAK
◊ Sizinle ilgili araştırma yaparken, karşıma sevinçli ve sevgi dolu bir insan çıktı. Daima iyi modda olmak, insan sevmek, yardım etmek… Nedir bu olumluluğun sırrı?
– Bilmiyorum ki… Beni sabah 7’de görmelisin. Çok huysuzum! Hiçbir şeyi çok ciddiye almıyorum. Muhtemelen müspet kalmamım sırrı bu. Ancak olağan herkes üzere ben de konutta 2 saat boyunca bir şeyler için ağlıyorum.
BEĞENİLMEYE GEREKSİNİMİM VAR
◊ “Müzik”, görsel ve müzikal açıdan özgün bir imal. Müziğin sizin için manası ne?
– Rahatlama, irtibat… Müzik, çocukken dinlediğimde hislerimle irtibat kurmamın bir yoluydu. Ağlayabilirdim ya da istediğim duyguyu yansıtabilirdim. Artık işim bu. Müzik yapmayı ve dünyaya sunmayı seviyorum. Şayet yaptığım müzikler insanların rastgele bir duyguya sahip olmasına imkan sağlıyorsa işimi yaptım demektir. Sinema yapmak da birebiri. Duyguyu karşıya geçiriyorsa, iş tamamdır.
◊ Yıllardır müzikle kendini tabir eden bir sanatçı olarak; sinema yapmak size neler öğretti?
– Sinema yapmak… Sinemayla ilgili, öyküyle ilgili herkesle konuştuğumu sanıyordum. Her şeyi araştırdığımı düşünüyordum. Lakin kâfi değilmiş. Beğenilmeye gereksinimim var, kendimi inançsız hissediyorum. Herkesi mutlu edememekten, otizmli karakteri Maddie’nin oynamasının tartışma konusu olmasından nefret ediyorum. Çok kalbim kırıldı. Öğrendiğim şey, sinema yaparken daha çok beşerle konuşmak zorunda olduğum. Şayet belli topluma ilişkin bir kıssayı anlatıyorsam, yalnızca 50 şahısla değil o toplumun birçoklarıyla irtibat halinde olup fikirlerini almam gerektiğini öğrendim.
◊ Sinema yalnızca aile olmayı değil, aile olmayı seçmeyi de anlatıyor. Siz de iki delikanlıyı evlat edinerek aile olmayı seçtiniz. Seçtiğiniz aileden sorumlu olmak size neler öğretti?
– Hollywood’da serinkanlı olmak fikri vardır ya… Ayaklarının yere basması ve meseleleri çözmek için kendi ailene muhtaçlığın var derler. Ben buna katılmıyorum. Kendime güvenmediğimde aradığım insanlardan bahsettim. Bana nazaran sizi memnun eden, sizi en inançta hissettiren ve size iyi davranan aileyi seçmeniz gerekiyor.
◊ Son sorum sinemadaki engellilere dair. Emel farklı insanlara da baht vermek miydi?
– Evet.
◊ Nasıl buldunuz onları?
– Tweet attım ve cast ajansına aradığım özellikleri söyledim. Bir sürü engelli ya da gerçek tabirle “özel yetenekli” insan keşfettim ve işe aldım.
Maddie Ziegler
BAĞIMLILIK SORUNLARIM TRAVMALARDAN KAYNAKLANIYOR
◊ Uyuşturucu ve alkol bağımlılığından kurtuldunuz. Nasıl başardığınızı paylaşmak ister misiniz?
– Bağımlı toplantılarına giderek ve temas kurarak. Covid devri çoğumuz için nitekim zordu. Bağımlılık ve intihar teşebbüsünde büyük bir yükseliş var. Çok üzücü. Ancak benim sırrım toplantılar, irtibat kurmak ve arkadaşlarım.
◊ Müzik dünyası bilhassa bayanlar için serttir derler. Yaşadığınız travmalarda bölümün tesiri oldu mu?
– Problemlerimin daha evvelki travmalardan kaynaklandığını düşünüyorum. Muhtemelen bu yüzden performans sanatçısıyım, müzisyenim. (Gülüyor) Bence çok şeye muhtaçlık duyan ya da ilgi çekmek isteyen beşerler, çok travma yaşayanlar. İlgiyi seven beşerler en çok çalışanlardır ve bir formda bu beşerler Hollywood’da bir odada buluşur. Zira o toplantı odasına girebilmek için çok çalışılmıştır. Sonra çok çalışmanın ya da muvaffakiyetin içindeki çocuğun muhtaçlıklarını hiçbir vakit karşılamayacağını, onu iyileştirmeyeceğini fark edersin.
Akabinde her şey hesaplaşma savaşı halini alır. Benlik ile hesaplaşma. Bunun büsbütün içeriden bir iş olduğunu ve kimsenin senin yerine yapamayacağını anlarsın. Sıkıntı bir iş… Benim için çalışmak, o içeride yapılması gereken öbür işten tatile çıkmak üzere. Ancak iyileşmek benim yapmam gereken bir iş. Sanırım son 4-5 yıldır da PTSD’nin (travma sonrası gerilim bozukluğu) düzelmesi için uğraşıyorum.
Hürriyet
