Gelecek üç ay boyunca, Warner Brothers şimşeklerle elindeki kırmızı takım elbiseli süper adamların oynadığı iki ayrı gişe rekorları kıran filmi yayınlayacak. “Shazam! Eğlendirmek üzerine çaresizliğine takılıp kalan bir devam filmi olan Fury of the Gods, “The Flash” üzerinden hızlı bir başlangıca alma ihtiyacı.
Baş karakterinin, hız yapan bir ticari marka avukatını geçememesi nedeniyle yalnızca daha düşük marka bilinirliğine sahip olması değil; seksen yılını var olmak için bir sebep biriktirdi. 1941’de, yaratılmasından iki yıl sonra, karakter (o zamanlar Kaptan Marvel olarak bilinirdi), aynı güçlere sahip bir kopyası olduğu iddia eden Superman’in yayıncıları tarafından bir telif hakkı hakları dosyasının konusuydu. Yıllar sonra, bir geri dönüş girişiminde bulunduğunda, Marvel Comics adlı bir dur-ve-vazgeçerek ele geçirildi. Burada bile, kendi aşırı uzun ve cılız filmlerinin güvenli alanda bir kimlik arıyor. Thundercrack ile gitmeli mi? Amerika’yı zap-tain? Geri dönen yerleşim yeri David F. Sandberg’in tek iyi fikri, karakter kaygısını, sahtekarlık sendromunun ağırlığı altında ezilen bir süper klon olan fazlalığına odaklanmak. Şimşek işaretinin çentikli M’sini yatay olarak döndürün ve Sandberg bunun Kaptan Metajoke olduğunu iddia edebilir.
İkinci doğumdan iki saat sonra, kahramanımız (Zachary Levi) nihayet tanrılar Solomon, Herkül, Atlas, Zeus, Aşil ve Merkür’ün bir araya getirdiği özellikler kanalize etme işlevini kullanma amaçlı gelen Shazam! lakabını benimser. Tweedy türleri, ben de dahil, Solomon ve Achilles’in teknik olarak tanrı olmadığından – ve çevrelenmek için Merkür’ün gerçekten Hermes olması durumundan – ama Süleyman’ın sözde bilgeliğine sahip bir adam filmi meleyerek açmasının ne anlamı var? Ben bir aptalım!
Shazam ile sorun! – bu incelemenin geri kalanında ruh parmakları olmadan kullanılmaz – karakterin en iyi şekilde 2019’da vizyona giren ilk filmde kullanılır. İlk çıkışta, Sandberg ve senarist Henry Gayden düşük beklentilerle süslendi ve bir odaklanma ve zeka patlaması. Tek yapmaları gereken, bizi, uzunluklar ne zaman bağırsa, kraliyet ikinci sınıfa (Levi) ka-pow yapan 14 yaşındaki bir kaçak genç Billy Batson’a (Asher Angel) sevdirmekti. Yalnız çocuğun koruyucu ailesini kucaklamasını ve nihayetinde güçlerini diğer beş öksüzle paylaşmayı izlemekten yürek geldi; Kahkahalar, yetişkinleri bir deri takım elbisesi giymiş bir gencin büyük bir güçle içki birlikte satın alma gücünün de geldiği fark gösterisinin vücut görünümü komedisinden değildi. Yenilmezler, iç çamaşırı ve oyuncak bulundurma amaç düzeni sağlayan alışveriş merkezi polislerini kasıp kavuruyorsa, Shazam da itibarlarını gömdüğünü yapan çocuk yürütür.
Levi, süper taytlardan çok Üstün Kase bira reklamlarıyla gücüen salak, çapkın bir çekiciliğe sahiptir. İyi bir vücut komedyen, özellikle de bir tavşan gibi nane şekeri kemirdiğinde. Yine de, Shazam’ın çocuk versiyonu 18 yaşına geldiğinde, karakter sonsuza kadar aptal kalamaz – ve olgunlaştığında onun hakkında ilginç hiçbir şey olmayacak. Zamanı oyalamak için, karakter hareketi sadece bir sürüdür. (Anladığım kadarıyla, ya ailesini birleştirmeli… ya da onları bırakma öğrenmeli?) Gayden ve uzun ömürleri “Hızlı ve Öfkeli” yazarı olan Chris Morgan’ın yazdığı senaryo, bir düzineden fazla dikkat dağıtıcı şeyle temelleri karıştırıyor: iki yaş evreninde süper altı kardeş, üç Yunan tanrısı, yarım düzine mitolojik canavar türü, iki ebeveyn, bir büyücü ve yönlendirici Anthea (koşma zamanını huysuzca kaşlarını çatlayarak geçen Rachel Zegler) arasında bir zayıf aşk ve ciddi bir yıldız olma yararları – ve genişlemeler – olan yoğun, karamsar bir aktör olan Jack Dylan Grazer’ın canlandırdığı Billy’nin erkek kardeşi Freddy Freeman. (Amcası yapımcıları Brian Grazer’dır.)
Drama, Atlas’ın iki kızı Hespera (Helen Mirren) ve Kalypso’nun (Lucy Liu), göksel yere birleştirme ve parçalama becerileri geri kazandırılacak eski bir asayı çalmak için bir Atina tarihi müzesine hücumla başlar. Mirren’in karakteri, bir akvaryumu eşleyen bir kedi gibi sürdüğü teşhiri uyguladığında gösterdiği için kredi verirdim, ancak piksellerin içerdiği süre boyunca tamamen o değildi. Evvel’in yetkilerinde ölümsüz kız kardeşler, müzenin hazinelerini (ve turistlerini) enkaza çevirerek, bizim bir Ikea koltuğuna sahip olduğumuz saygı kadar insan eserlerine de saygı duyuyor. Daha sonra ikili, eğitimsiz çocuklardan beklenebileceği gibi kahramanlıkta o kadar berbat olan Shazam ve yandaşlarından fazladan tanrı suyu sıkmak için yola çıkar ve memleketleri Philadelphia onlara Fiyaskolar adını takmıştır. (Yine de, Gritty ve Phillie Phanatic gibi uyumsuz maskotlara değer veren bir şehir için bu ad biraz sevgi dolu olabilir.)
Quippy betiği pek ciddiye almak. Christophe Beck’in müziği, üretme konusunda ısrar ediyor. Saçları ağarmış bir büyücü (Djimon Hounsou), Tanrı Wonder Woman’ın bronz kaplamalı göğüsleriyle kaynaşmış halde çok ciddi bir açıklama getirmek için Billy’nin erotik rüyasına daldığında, yalnızca tuhaf, harika bir şakada bir araya gelen, hantal bir ton karmaşası.
Performans açısından, iki kampa bölünmüş: gençlere karşı sinema ya da gerçekten, genel şakaya dahil olan acımasız espriler ve şakayı ikinci sınıf olarak değerlendiren sert grande dames. Liu’nun yolcularına en yakın olduğu an, tek bir lazer ışını ile patlamadan hemen önceki beklenti seğirmesidir. Beyaz rimel ve kapsamalı tacıyla başka bir dünyaya ait olmayan Mirren, en iyi şekilde “hipnotik kobra yüzü” olarak tanımlanan duygusuz bir ifadeyi kilitlemek için yalnızca bir ifade getirme zahmetine girdi. Mirren vücudunun tokatlanmasına izin verdiğinde, sinemanın kraliçesinin betona çakıldığını görmenin şokunu, sahnenin risklerine odaklanmayı imkansız hale getiriyor. Tanrı ve ölümlü ayrılık hakkında düşünmek yerine aktörlerin ve güreşçilerin üremesiyle dikkatimiz dağılıyor.
Sandberg kariyerine küçük korku filmlerinde başladı ve görünümüne göre büyümek için pek hırsı yok. Sekansların çoğu, çok fazla stil olmadan birbirine dizilmiş orta boy çekimlerden kesilir – bunlar bir “Saturday Night Live” taslağı da olabilir. Dövüş sahneleri, şimşek çakmalarının ve ezilmiş arabaların tekrarlayan bir baş ağrısıdır. (İki kez, bir köprü yıkılır.) Bir takım buluşması, bir araba hurdalığında rastgele yapılır; Sanki bu seri sedan katiller cesetlere hükmetmek istiyor. Görünüm cesur ve filan, ya mavi-gri kasvetli ya da kehribar saat sihirli uçuşunun bombardımanı. Ne zaman görsel hayranlık uyandıran bir görüntü olsa – örnek, Shazam bir elektrik aleviyle savaşıyor – film, sanki kendi özlemlerinden utanıyormuş gibi aceleyle kesiliyor. Sakin ol süper kardeşim. İkincilikten daha fazlası olmaya çalışmak için dava edilmeyeceksiniz.
Shazam! Tanrıların Öfkesi
CGI aksiyon parçalayıcılığı için derecelendirilmiş PG-13. Süre: 2 saat 10 dakika. Sinemalarda.
