Yalnızca 12 kişinin yaşadığı köy: Avgonima
Arkadaşım Dimitri’nin tavsiye ettiği Avgonima Köyü, adanın İzmir kıyısına bakan tam zıddı istikametinde yani batı kısmında yer alıyor. Sakız’ın en yüksek rakımlı dağlarının en virajlı yollarından otomobille dimdik bir tırmanışla ulaşılıyor. Adrenalin dolu ‘firkete’ ismi verilen yollarda “Keşke motorumla gelseymişim” cümlesini bile aklımdan geçirmeye cüret ediyorum. Hayli meşakkatli bir seyahat sonrası nihayet köye ulaşıyorum. Lakin ne köy! Neredeyse yağmur başlamak üzereyken köyün üzerine hafif hafif mistik bir sis çöküyor. Taş konutlar, artık tadına doyum olmayan birer fotoğraf fonu, izlemeye doyum olmuyor. Yaz ayları hariç yalnızca 12 kişinin yaşadığı söylenen köyde, Dimitri’nin anlattığına nazaran taştan yollar, çok eski vakitlerde Türkler tarafından yapılmış. Kim yapmışsa yapmış lakin masallar diyarı ortaçağ köyü Avgonima, üzerimde o denli bir tat bırakıyor ki “Hep burada yaşar mıyım? Evet yaşarım” diye kendi kendime soru karşılık bile yapıyorum. Tek sözle ‘Issızlığın ortasındayım’, daha ne isterim… Hele bu soruyu şu sıralar sormuş olsalar, bırakın gitmeyi, “Avgonima’ya tereddüt etmeden taşınırım” bile derdim.
Sakız’a yakışır yerler: Avgonima Pygros Restoran ve Studios
Ufak tefek olsa da bir ressamın fırçasından çıkmışçasına hoşlukta meydana sahip olan süper köyde, dumanı tüten bir tane restoran gözüme çarpıyor. Açık mı değil mi derken büyülü taşlı sokakları ve meskenleri biraz dolandıktan sonra oturuyorum. Restoran sahibi geldiğinde bir-iki sohbet sonrası ızgara mesken köftesi, Mastelo peyniri, sarımsaklı ekmek ve patates kızartması sipariş ediyorum. Hepsi de harika. Köftenin bilhassa titiz olduğum pişme derecesi ve lezzeti harika… Tıpkı vakitte Booking puanı 9.1 olan Pygros Studios’un, gerek tarihi bir köyde taş bir otel olmasıyla gerekse restoranının mükemmel lezzetleri ile konuklarını, her daim memnun ağırladığı çabucak hissediliyor. Açıkçası Avgonima Köyü ve Pygros Restoran, Sakız’ın vazgeçilmezlerinden olmayı hak edecek kadar özel. Bu ortada Avgonima Köyü’nün eski vakitlerde korsanlar tarafında işgal edildiği ve bu yüzden rahat saklanmak için küçük kapılı ve pencereli tatlı meskenlerini fotoğraflamayı da ihmal etmiyorum. Bir daha uzun mühlet gelemeyeceğimi hissedercesine bayılıyorum bu masalsı köye…
Butik bir köy: Olimpi Köyü
Sakız’ın pek bilinen tanınan Pyrgi ve Mesta köylerinin neredeyse tam ortasında bulunan Olimpi Köyü, taş konutların ve taş sokakların harika mimarisi ile konuklarını bekliyor. Burada kendinizi masalların içinde adeta minyatür bir köydeymiş üzere hissetmeniz an sıkıntısı. İnsanın, o sokaklarda yürüdükçe yürüyesi, fotoğraf çektikçe çekesi geliyor. Daracık ve sessiz sokakları dolanırken insanın içini kaplayan huzur ise anlatılamaz fakat yaşanır. Köylülerin oturduğu ufak bir kahve, sempatik bir meydan, küçük bahçelerde pişen yemekler, Olimpi köyün çabucak yanındaki yemyeşil tarlalar, gezdikçe ve gördükçe hiç ayrılmak istemediğim hoşlukta.
Olimpi köyünün tadı: Kato Porta Restoran
Sokaklarda dolanırken, o da ne? Bir anda mis üzere kokular çevreyi sarıyor ve koku beni, kuzu çevirme gibisi kömürde yapılan ve dumanı tüten bir et yemeğine götürüyor. Domuz mu, et mi, tavuk mu diye düşünürken, restoranın sahibi Nico geliyor. Doğal olarak dayanamayıp ortasında biber, domates üzere sebzelerin bulunduğu tavuk çevirmeyi tatmak üzere restoranda kendimi oturmuş buluyorum. Patates kızartması eşliğinde gelen tavuk çevirme lisanlara destan. Sakız’da Olimpi köyünün kırmızı panjurlu Kato Porta Restoran’ı, muhakkak denenmeli. Ah gidilebilecek o günler bir gelse…
‘Sakız Belediye Binası’nın yanındaki kahve
Sakız’da ‘Kahve’ mi olur demeyin? Hem de nasıl hoş olur. Adanın ağabeylerinin, sabah erken saatlerde gerek kahve gerek uzo içmek için merkez kahvede keyif yaptıklarına çokça şahit olmuşumdur. Tahminen birçok kişi, burayı yalnızca erkeklerin geldiği kahve misali ufak çaplı bir kafe sanabilir. Lakin çok yanıldıklarını açıkça söylemeliyim. Zira bu kahve tam manasıyla adanın yerli halkı ve yemekleriyle baş başa kalınabilecek harika bir yer. İngilizceyi çok iyi bilmese de sahibi Costas’a “Şöyle masayı bir donat” işareti yaptınız mı kâfi. Balık, kalamar, karides, nohut, cacık, uzo, meşhur peynirleri, Yunan salatası, patates kızartması, turşu, yemeye doyamayacağınız ekmekler, güzel mi lezzetli tatlar, daha neler neler… Dışarıda masada otururken gelen geçeni ve Sakız’da yaşayan ağabeylerin birbirlerine takılıp uzolarını yudumlamalarını izlemek ise başka bir keyif.
Sakız konaklama alternatifleri: City Point Chios ve Grecian Castle Otel
Sahibi Costas’ı yakından tanıdığım City Point Chios Otel, limana ve merkeze yakın pozisyonda. Şayet merkezde konaklamak isterseniz pak ve uygun fiyatlarıyla tavsiye edilebilecek bir alternatif. Otelde konaklayanlara fiyatsız bisiklet temin edildiğini de belirteyim. İkinci gecenin konaklaması Grecian Castle Otel’de. Burası, Sakız Havaalanı’nın ve Sakız Limanı’nın neredeyse tam ortasında ve her iki noktaya da 20 dakikalık yürüme aralığında yer alıyor. Lezzetli bir kahvaltıya sahip otel, yeşillikler ortasında, adeta mis üzere bir havaya hakim. Çabucak denize nazır odalarda, balkona çıkar çıkmaz deniz ayaklarımın altında. Daha ne olsun… Kıyıda yürüyüş ise olmazsa olmazlarımdan… Dönüşe geçmeden dostum Dimitri’ye uğramadan olmazdı, oysa uzun müddet görüşemeyecekmişiz, kim bilebilirdi?
Sakız merkezden başlayıp Karfas, Agios Minas, Pyrgi, Mesta, Mesta Port, Olimpi, Lithi, Avgonima’ya kadar olan bir Sakız macerasını da keyifle tamamlanmış oluyorum. Ne yazımı nasıl sonlandıracağımı, ne de bir daha Sakız’a ne vakit gidebileceğimi biliyorum. Yalnızca “Sakız ve huzur, en kısa vakitte görüşmek üzere” diyebiliyorum…
Hürriyet
