COVID-19 önlemleri kapsamında, tüm kademelerde uzaktan eğitimin başlamasıyla birlikte okul tekrar konuta taşındı. Uğur Okulları PDR ve Ar-Ge’den Sorumlu Genel Müdür Yardımcısı Barış Sezgin, öğrencilerin uzaktan eğitim sürecini daha iyi yönetebilmesi, ebeveynlerinse çocuklarına dayanak olabilmek ismine dikkat etmesi gerekenleri anlattı. Geçtiğimiz yıl edinilen deneyimler ışığında, bu eğitim öğretim yılını kayıpsız hatta yeni maharet ve kazanımlar edinerek tamamlamanın mümkün olduğuna dikkat çeken Sezgin, şöyle konuştu:
“Kaygının en büyük düşmanı motivasyon. Geçtiğimiz mart ayından bu yana yaşanan süreçte en çok imtihan kümeleri tasaya kapıldı. Disiplinli olmak ve planlı çalışmak yolumuzu aydınlatır. Bireyi tasadan uzak tutacak en değerli öge motivasyondur. Öğrenciler kendilerine öncelikle kısa periyodik maksatlar koymalı. Bu maksatlara ulaşıldıkça içsel motivasyon artar. Unutmayalım ki motivasyon her vakit tasayı yener. Öte yandan öğrencilerin hayatının bundan sonraki sürecinde tesirli olacak bu periyotta korku yaşamalarını da olağan karşılıyoruz. Lakin dert endişeye, dehşet dehşete dönüşürse bu durum öğrenmenin önüne geçer.
RUTİNLER BİREYİN KENDİNİ İNANÇTA HİSSETMESİNİ SAĞLAR
Konutta ömür nizamı ve kurallara bağlı bir rutin oluşturulması gerekiyor. Kriz durumlarında rutinler, insanın kendini inançta hissetmesini sağlar. Aileler günlük rutinini oluşturmalı. Kahvaltı saati, ders saati, sinema saati üzere günlük ya da haftalık planlar yapılmalı. Bu rutin içinde ders programının öğrenci ve aile tarafından ortak gündemle takip edilmesi hayli değerli. Bu öğrencinin hem kendini daha inançta hissetmesine hem de akademik verimliliğinin artmasına yardımcı olur. Öğrenci için olabildiği kadar sade ve dış etkenlerden arınmış bir çalışma ortamı oluşturulmalı. Öğrencilerin ders sırasında gerekli tüm kitap defter tablet üzere araç gereçleri kâfi seviyede yanlarında olmalı. Unutmayalım ki konut özel ömür merkezi, okul ya da iş yeri ise kamusal hayat merkezidir. Bu iki alan birbirine karıştırılmamalı. Hatta çocukların ruhsal sıhhatini desteklemek ismine mesken kıyafetleriyle de online derse katılmanın hakikat olmadığını düşünüyorum.
EBEVEYN MESKENDE ÖĞRETMENE DÖNÜŞMEMELİ
Dijital dünyada, anne ve babanın çocuğa rol model olması gerekiyor. Ebeveynler çocuğun kendi öz düzenleme maharetlerini geliştirmesine takviye olmalı. Çocuğun bir gününü planlayıp, o günü yaşayıp, günün sonunda değerlendirmesine ve sonraki gün için kendisine maksat koymasına, kendi sorumluluklarını yerine getirmesine, bununla ilgili kendine motivasyon oluşturmasına öz düzenleme denir. Öte yandan anne ve baba konutta bir öğretmene dönüşmemeli. Yönlendirici, teşvik edici ve motive edici olmalı. Şayet büsbütün bir öğretmene dönüşürse bu ebeveyn ve çocuk bağlantısına ziyan verir.
KÜÇÜKLERE SORUMLULUK GENÇLERE ÖZGÜRLÜK
Küçük yaş kümelerine sorumluluk vermek çocuğun gelişimini olumlu dayanaklar. Bilhassa pandemi sürecinde küçük yaş kümelerinde ‘regresif’ tutumlarla karşılaşılıyor. Ebeveynler çocukların sorumluluklarını üstlendikçe, çocuklarda istediğini ağlayarak yaptırma ya da kendi sorunlarını ebeveynine çözdürme üzere davranışlar ortaya çıkıyor. Hatta anne ve babayla bir arada uyumaya başlayan çocuklar var. Bu tip durumlarda anne ve babanın bu davranışları denetim altına alması gerekiyor. Zira ‘regresyon’ kar adediyle başlayıp bir kar topuna dönüşebilir. Küçük çocuklara odasını toplama, birlikte yemek hazırlama, tamirat üzere sorumluluklar verilmeli. Öte yandan ergenlik devrindeki kümelere ise özgürlük alanı sağlanmalı. Ferdi özgürlüklere hürmet gösterilmeli. Birbirine hürmet gösteren bireylerin pandemi sürecini daha sağlıklı geçirdiğini gözlemliyoruz.
DERS ANLATMAK YERİNE ÇOK SORU SORUN
Çocuktaki merak hissini uyandırmak küçük yaş kümeleriyle daha sağlıklı bağlantı kurulmasını sağlar. Çocuk ne kadar çok merak ederse o kadar süratli öğrenir. Öğretmen bir mevzuyu uzun uzun anlatmak yerine çocuklara sorular sorarak merak hissini uyandırabilir. Bu nedenle öğretmenlerimize ‘bol bol anlatmayın, bol bol sorun’ teklifinde bulunuyoruz. Çocukların mesleği oyunculuktur ve uzaktan eğitimin içinde de kesinlikle oyun olmalıdır. Böylelikle öğrenme hareketini bir çekim merkezi haline dönüştürebiliriz. Uzaktan eğitim sürecinde küçük yaş kümelerini toplumsallaşma konusunda da desteklemek gerekiyor. Zira en çok toplumsal gelişim istikametinden eksik kalıyorlar. Öğretmenlerimiz ders ortalarında çocukların arkadaşlarıyla sohbet etmesi için bahisler oluşturabilir, ya da birlikte oyunlar oynanabilir.”
Hürriyet