Fransa Cumhurbaşkanı Emmanuel Macron’un, Türkiye’ye yönelik olarak diyalog yerine tırmandırma ve güç gösterisine dayalı ‘kırmızı çizgi’ siyasetini sürdürmesi, alakaları onarılması güç yaraların oluşabileceği bir alana yanlışsız itiyor. Suriye’de Türkiye’nin atılımlarının de tesiriyle Fransa’nın yükünün neredeyse sıfırlanması, Libya’da izlediği siyasetin kendi ülkesinde bile eleştirilmesi, Doğu Akdeniz’de Yunanistan ve Güney Kıbrıs Rum Yönetimi’nin (GKRY) hamiliğine soyunması Türkiye konusunun Macron açısından takıntı haline geldiğine ve Fransa’nın rövanş güdüsüyle hareket ettiğine işaret ediyor. Fransa’da başta koronavirüs olmak üzere acil meseleler varken Macron’un gücünün büyük kısmını Türkiye aksiliğine dayalı dış siyasete harcamasının birden çok nedeni var.
AB LİDERLİĞİ HEVESİ
Macron’un en değerli gayelerinden biri AB’nin liderliğini Fransa’nın üstlenmesi. Macron, şu anki başkan Almanya ile yakın ilişkiyi korumak istese de Başbakan Angela Merkel’in siyasetten çekilmesinin akabinde AB liderliği koltuğuna oturma hevesini gizlemiyor. AB’nin en değerli askeri gücü pozisyonundaki Fransa, ‘AB’nin egemenliğinin koruyucusu’ rolüne de soyunmuş durumda. Akdeniz’deki güç pastasından hisse kapmak da Fransa’nın maksatları ortasında. Ankara’nın birçok alanda planını bozduğu Macron, Türkiye ile tansiyonu AB içindeki güç istikrarı bağlamında kullanıyor. Yunanistan ve GKRY’yi yanına alarak oluşturduğu cephe ‘agresif politika’ istese de AB’de Almanya’nın başını çektiği ‘diyalog cephesi’ karşısında şimdi istediğini alamadı. Buna karşın Almanya’yı yanına çekme eforları sürüyor. Üç hafta sonraki AB Doruğu, Türkiye kapışmasına sahne olacak.
PUAN BEKLENTİSİ
Fransa son devirde salgın konusunda makûs performans sergiliyor. Evvelki gün 7 binden fazla yeni hadisenin tespit edildiği ve bir haftadır ortalamanın 5 binin altına düşmediği ülkede iktisat ikinci çeyrekte yüzde 13.8 daraldı. Açıklanan 100 milyar Euro’luk iktisat dayanak planının ne kadar işe yarayacağı net değil. Bu türlü bir ortamda iç siyasette puan kazanması epeyce sıkıntı olan Macron, dış siyasete yük verdi. Türkiye aykırılığının Fransa’da, bilhassa sağ cephede, prim yapması da Macron’u bu tarafa itiyor. Son anketler tablonun, popülaritesi yüzde 39 üzere hayli düşük bir düzeyde olan Macron lehine 1 ile 4 puan ortasında değiştiğine işaret ediyor. Toplumsal krizin berbatlaşması ve iktisat takviye paketinin beklentiyi karşılamaması halinde, memleketler arası alanda ‘her taşın altından çıkma’ yaklaşımının Macron aleyhine dönme riski ise epey yüksek.
ATİNA İLE SİLAH PAZARLIĞI
Doğu Akdeniz’deki tansiyonun Fransa açısından kıymetli bir tesiri, Yunanistan ile askeri satış pazarlıklarının tekrar canlanması oldu. Temmuz ayında Fransa’dan maliyeti 2-2.5 milyar Euro olan son teknoloji eseri iki fırkateyn alma maksatlı pazarlıklarını durduran Yunanistan masaya döndü. Daha evvel sunulan teklifleri beğenmeyen Atina, Fransız Rafale savaş uçaklarıyla da tekrar ilgilenmeye başladı. Paris, Yunanistan’a 8’i kullanılmış olmak üzere 18 Rafale satma peşinde. MBDA füze sistemleri yetkilileri de Yunan makamlarıyla temasta. Bu füzeler, Rafale uçakları için kullanılabileceği üzere Yunan hava kuvvetlerine ilişkin Mirage 2000 savaş uçaklarının modernizasyonu kapsamında da opsiyonlar ortasında.
IRAK’TA DA ELEŞTİRİYİ SÜRDÜRDÜ
Son devirde her fırsatta Türkiye konusunda değerlendirmede bulunan Fransa Cumhurbaşkanı Macron, evvelki gün birinci resmi ziyaretini yaptığı Irak’ta da geleneği bozmadı. Irak’ta son bir yılda yaşanan zorluklarda İran ve Türkiye’nin tesiri olduğunu öne süren Macron, “Bu zorluklar İran’ın çok güçlü tesiri ve Türkiye’nin, Irak’ın içişlerine giderek daha fazla müdahale eden ve tekrarlayan akınlarıyla fevkalâde gergin bölgesel bir bağlamda ortaya çıkıyor” dedi. Macron geçtiğimiz günlerde de Türkiye’nin, ‘imparatorluk fantezisi’ olduğunu argüman etmişti.
ALTUN’DAN MACRON’A REAKSIYON
Irtibat Lideri Fahrettin Altun, Beyrut’ta bir gazeteciyi azarlayan Fransa Cumhurbaşkanı’na, “Macron’un, Hizbullah yöneticisi ile gerçekleştirdiği görüşmeyi haber yapan Le Figaro muhabiri Georges Malbrunot’ya saygısızca yansısından ve hakaretlerinden derin kaygı duyduk. Fransız polisinin geçtiğimiz aylardaki şovlar sırasında gazetecilere yönelik şiddetiyle birlikte düşünüldüğünde, Fransa’nın gazeteciler için giderek tehlikeli bir yer haline geldiği ortada. Macron eleştirilmediği, gazetecilerin keyfini kaçıran haberler yapmadığı bir tertip istiyor” kelamlarıyla reaksiyon gösterdi.
Hürriyet
