Şampiyonlar Ligi’nde evvelki hafta Türk hakemliği ismine olağanüstü bir gün yaşandı. E Grubu’ndaki Sevilla-Rennes maçında Cüneyt Çakır; Krasnodar-Chelsea’de Ali Palabıyık düdük çaldı. Bu hafta da Lokomotiv-Atletico Madrid maçında enteresan bir atama gerçekleşti. Yeni yılda FIFA kokartı takacak olan Abdülkadir Bitigen, Fransız hakem Benoit Bastien’in düdük çaldığı Lokomotiv-Atletico Madrid maçının AVAR hakemi olarak misyon yaptı. Moskova’daki maçın gözlemcisi de tekrar ülkemizden Murat Ilgaz’dı. Bizim ismimize keyifli bu günlerin bir de dokunaklı tarafı var. Son 2 haftadaki toplam 32 Şampiyonlar Ligi maçından 15’inin VAR hakemleri, alandaki hakemin ülkesinden değil ve kıymetli bir ayrıntı dikkat çekiyor.
EN SON SUÇLANACAK Bireyler HAKEMLER
Bu 32 maçtan 11’inde görevlendirilen hakemlerin aslında kendi ülkelerinde VAR kullanılmıyor. Bu nedenle UEFA’nın diğer ülkelerden VAR görevlendirmesi pek doğal. Lakin ülkesinde VAR kullanıp, Şampiyonlar Ligi’nde düdük çalan hakemine kendi liginden VAR veremeyen; yabancı ülkeden VAR hakemi atanan ne yazık ki yalnızca iki ülke var: Türkiye ve İsrail. SORUMLU KiM? · ÖN yargılı halde “VAR hakemlerimiz öğrenemedi şu işi!” yorumu yapabilirsiniz lakin suçlanacak en son öge hakemler. Bundesliga, LaLiga, Serie A, Ligue 1 üzere liglerde (Premier Lig hariç) skandal yanılgılar yaşansa da IFAB’ın belirlediği VAR protokolünü eğip bükmeden ısrarla uymaya çaba ediyorlar. Bu sayede de her geçen gün daha mantıklı adımlar attıklarını gözlemliyoruz. Dönem başından bu yana Üstün Lig’de 6. haftanın sonunda 24 kararın VAR yardımıyla değiştiği bir ortamda Bundesliga’da 5.hafta sonunda bu sayı yalnızca 9’du. Standardı yakalama konusun
da kıymetli deneyim edindiklerine şahit oluyoruz.
NE OLURSAN OL, KENARA GEL!
VAR konusu gündeme her geldiğinde Yusuf Namoğlu’nun Türk hakemliğine verdiği ziyanlardan en büyüğünün VAR konusunda olduğunu hatırlatmakta yarar var. Galatasaray-Konyaspor maçının akabinde VAR’da ‘ne olursan ol kenara gel’ devri başlatıp itimadı zedeleyerek sistemi ‘Türkleştirme’nin fitilini ateşlemişti. Zekeriya Alp ve Sabri Çelik devirlerinde bir nebze olağana döner üzere gözüktü. Hatta Çelik vaktinde VAR misyonuna yetenekli destekler için TFF 1. Lig hakemlerine bile IFAB sertifikası eğitimi düzenlenmeye başlamıştı. Alp MHK’sı da bu uygulamayı devam ettirdi. Bugünün MHK’sına gelindiğinde de başta elle oynama yorumu olmak üzere ‘kamuoyunda kabul gören pozisyon’ ve ‘kolay penaltı çalınmasın’ yaklaşımlarıyla VAR müdahalesinde yeniden çıta düşürülmesinin sancıları yaşanıyor.
MAHALLE BASKISI IFAB’A GALiP GELDi
IFAB protokolünün belirlediği çıtanın bu derece kurcalanması ve mahalle baskısının VAR sonlarını dengesizleştirmesi, sağlıklı VAR hakemi yetiştirme konusunda önemli eza doğuruyor. Hakemler IFAB protokolüne nazaran değil, her devrin MHK’sının isteğine nazaran VAR uygular oldu. Yetenek ve yorum olarak birbirinden ayrılan çok sayıda hakem olduğu düşünülürse, VAR vazifesindeki hakemin hangi kritere nazaran çağırıp çağırmayacağını kestirebilmek zorlaştı. Bu da hem VAR sistemini hem de alandaki hakemi karmaşıklaştıran noktaya getirdi.
ŞAŞIRMAMAK LAZIM
Hal bu türlü olunca Şampiyonlar Ligi’nde çimlere basmasından gurur duyduğumuz hakemlerimizin maçlarında VAR masasına elin oğlunun oturmasına şaşırmamak gerekiyor. VAR’larımızın gerek Avrupa’da maç performansları, gerek eğitimlerdeki başarısızlıklarının temelinde Türkiye’de yaratılan standartsızlığın büyük rolü olduğu kesin. Mahallenin yaygarasından korkmadan, protokolü Avrupa standardında uygulamak dileğiyle. Beğensek de beğenmesek de…
Hürriyet