Atakaş Hatayspor Teknik Yöneticisi Ömer Erdoğan, Türkiye Futbol Federasyonu’nun TamSaha mecmuasına açıklamalarda bulundu. Futbol oynadığı periyotlarda Türkiye’nin en profesyonel isimlerinden birisi olduğunu kaydeden Erdoğan, teknik yöneticilik konusunda birçok ismi beğendiğini lakin kendisine örnek aldığı ismin Jürgen Klopp olduğunu söz etti.
Ömer Erdoğan’ın TamSaha mecmuasına verdiği röportajın tamamı şu biçimde;
“Babam 1970’lerin başında iki ablamla annemi Kahramanmaraş’ta bırakıp Almanya’ya çalışmaya gidiyor. Emeli 2-3 sene kalıp, bir otomobil ya da mesken parası kazanıp geri dönmekmiş. Fakat oradaki ortamı beğeniyor. Mercedes fabrikasında işe giriyor ve annemleri de yanına alıyor. O gün bugündür annemler orada yaşamaya devam ediyor. Ben kesin dönüş yapmalarını çok istedim ancak ikna edemedim. Türkiye’ye de sık sık gidip geliyorlar. Üç ablam var. Tek erkek benim. Almanya’da bir Türk mahallesinde büyüdüm lakin Alman okuluna gittim. En büyük düşünceyi o periyotta giden gurbetçilerimiz çekti. Zira apayrı bir ülkeye gidiyor ve lisan bilmiyorlar. O zamanki koşullar çok elverişli değil. Zira o periyot Türk marketleri, Türk kahvehaneleri yok. Büsbütün yurtlarda kalıyor. Berbat muameleyle karşılaşıyorlar. Almanlar birinci giden kuşağı bir ortada tuttuğu için Türk mahalleleri oluştu ve ben de bu türlü bir mahallede doğup büyüdüm. Babam 50 yıldır orada fakat Almancası çok iyi değil. Annemin de o denli… Zira hiç muhtaçlık duymamışlar. O denli bir mahallede büyüdüm lakin bugün bana bir seçenek sunsalar tekrar o mahallede büyümek isterim. Zira çok hoş bir çocukluk geçirdim. Çok hoş arkadaşlıklar edindim. Bizim orada bir varoluş uğraşımız vardı. Bizi Almanlarla tıpkı kategoriye koymadılar. Ne okulda bir tuttular ne de futbol altyapı ekiplerinde. Bize daima yabancı muamelesi yaptılar. Onun için küçük yaşta çok daha güçlü büyümeyi öğrendik. Çaba ile geçti çocukluğumuz. Daima kendimizi kabul ettirmeye çalıştık.”
“BEN 15 YAŞINDA ÇOK DAHA OLGUNDUM”
Evet katiyen… Üç oğlum var, en büyüğü 15 yaşında… Ben 15 yaşında çok daha olgundum. Kendi ayaklarımın üzerinde duruyordum. Okula, idmana kendi başıma gidiyordum. Bugün beşerler çocuklarını tek başına servissiz göndermiyor.
“BABAM HİÇBİR MAÇIMI KAÇIRMADI”
“Babam spora ve futbola çok meraklıydı. 7-8 yaşındayken babam beni keşfederek bir altyapı grubuna kaydetti. 1984’te birinci kere lisanslı atlet oldum. Babam o yaşta tahminen benim futbolcu olacağımı öngöremezdi lakin kendisinin de sevdiği bir sporu benim yapmam onu memnun ediyordu. Bununla da kalmadı, altyapı dönemimden itibaren her hafta sonu hiçbir maçımı kaçırmadı.”
“ÇOCUK BEZİ LİGİ” DİYORLAR. 5-6 YAŞINDA ÇOCUKLARA MAÇ YAPTIRIYORLAR”
“Almanya’da o devirde bile çok iyi imkanlar vardı. O yaştaki gençlere eğitim verebilecek çok sayıda amatör kulüp vardı. Benim doğup büyüdüğüm Kassel kentinin nüfusu tahminen 120-130 bindi ancak kendi tesislerine sahip olan abartısız 120 amatör kulüp vardı. Bahsettiğim Türk mahallesine 2-3 kilometre aralıkta dört farklı kulüp vardı. O yaşta ligler bile başlıyordu. “Çocuk Bezi Ligi” diyorlar. 5-6 yaşında çocuklara maç yaptırıyorlar. O yaşlardaki eğitimde çocuklara hürlük tanıyorlar, futbolun temel hareketlerini öğretiyorlar. Ancak o maç heyecanını yaşamak bile çocuğu yarışmacı hale getiriyor.”
“ST. PAULİ’DE ŞUT EGZERSİZİNDE KALEYİ DEVİRDİM”
“Kassel’de profesyonel kadro yoktu. O periyot kadronun beğenilen oyuncularından birisiydim. St. Pauli ise Bundesliga’da uğraş ediyordu. Beni keşfedip antrenmana davet ettiler. Bir hafta Hamburg’a gittim. Allah da yardımcım oldu. Hatta bir hoş anım var. Şut antrenmanında kaleyi devirdim. O kadar sert vurmuşum ki kale devrildi. Bild gazetesinde, “Denenmeye gelen Ömer Erdoğan, şut egzersizinde kaleyi devirdi” diye haber çıktı. O gazeteyi daima saklıyorum. Şubat ayıydı ve St. Pauli ligde kalma çabası veriyordu. Buna karşın teknik yöneticimiz dördüncü gün, “Biz senden eminiz. Seninle kontrat yapmak istiyoruz” dedi. Birinci adımı bu halde attık. St. Pauli benim için çok kıymetli oldu. Zira birinci kere bu kulüpte profesyonel imkanlarda oynama fırsatı buldum. O bir senede tahminen çok fazla forma talihi bulamadım lakin o ortamı görmek benim için inanılmaz bir avantaj oldu.”
“BENİ TÜRKİYE’YE GETİREN BİRİNCİ HOCAM HİKMET KARAMAN”
“Sağ olsun beni Türkiye’ye getiren birinci hocam Hikmet Karaman. Onunla hoş bir alakamız var. O beni keşfediyor, onun periyodunda Muhteşem Lig mesleğime başlıyorum ve 2013’te Bursaspor’da futbolu bırakırken de hocam yeniden Hikmet Karaman. 15 senede bir başlangıçta beraberdik Hikmet Hocamla, bir de sonda. Erzurum’da o periyot benim için hiç kolay olmadı. Birinci sefer evimden uzaklaşmıştım. O sırada eşimle yeni tanışmıştık. Onu da Almanya’da bırakıp gelmiştim. Sağ olsun Türkiye’ye ahenk sağlamamda işlerimi kolaylaştıran kişi de yeniden Hikmet Hocam oldu. O da gurbetçi olduğu ve dertleri bildiği için bana daima yardımcı oldu. Erzurum’u çok sevdim. Kendimi geliştirme ve bir sonraki adımımı daha sağlıklı atma açısından çok hoş yıllarım geçti orada. Diyarbakır’da da iki dönemlik bir deneyim yaşadım. Oradaki insanların misafirperverliği ve dayanağı beni çok keyifli etti. Hem ben oraları sevdim hem oralardaki beşerler beni sevdi.”
“BÜLENT KORKMAZ VE FRANK DE BOER VARDI, ONLARIN ÖNÜNE GEÇMEK KOLAY DEĞİLDİ”
“Benim gittiğim periyot dertli bir periyottu. Ali Sami Yen kapanmış, maçlar Olimpiyat Stadı’na verilmişti. Eminim Ali Sami Yen’de oynamış olsaydık daha iyi bir dönem geçirebilirdik. Oynadığım mevkide kaptan Bülent Korkmaz ve Barcelona’dan gelen Frank de Boer vardı. Onların önüne geçmek kolay değildi. Bir periyot sonra Fatih Hocamız revizyona gidip gençlere yöneldi ve ben de peş peşe maç oynama fırsatı buldum. Fenerbahçe maçında attığım gol sonrası taraftarların bana olan sevgisi arttı. Fakat orada yararlı olabileceğime inancım kalmamıştı ve Aykut Kocaman için Malatyaspor’u tercih ettim. Düzgün ki de tercih etmişim. Çalıştığım hocalar ortasında en iyilerinden birisiydi. Kendisinden çok şey öğrendim. İki dönem sonra da Bursaspor’a transfer oldum.”
“BURSASPOR’DA ŞAMPİYONLUK BİZİM İÇİN BİR MUCİZEYDİ”
“Bursa benim için çok şey tabir ediyor. Esasen ailece de oraya yerleştik. Şampiyonluğa gelince bizim için bir mucizeydi. O sene hakikaten takımdaşlık, aidiyet duygusu ve aile ortamının ne kadar kıymetli olduğunu bir defa daha gördüm. Bir topluluğun, bir kadronun ardında duruşu, kulübün yanlışsız yönetilmesi bizi şampiyonluğa taşıdı. Döneme şampiyonluk maksadıyla girmemiş lakin Ertuğrul Hocamla bir çıkış yakalamıştık. Lakin dönem içinde o denli bir ortam oluştu ki, ekip içindeki saygı-sevgi, kenetlenme, özgüven, taraftarın ve topluluğun gruba inanması, halkın dayanağı bize haklı bir şampiyonluk getirdi.”
“2012’DE ‘SON SENEM OLACAK’ DEDİM VE BİRİNCİ DEFA FUTBOL SONRASINI DÜŞÜNMEYE BAŞLADIM”
“Futbolculuk periyodumu çok profesyonelce yaşadığım için farklı şeylerle başımı meşgul etmedim. Futbol sonrasına çok baş yormadım. Fakat çalıştığım hocalardan notlar tutmaya başladım. Hocaların olumlu-olumsuz iletişimleriyle, idman bilimleriyle ilgili notlar tuttum. 2012’de ise “Son senem olacak” dedim ve birinci kere futbol sonrasını düşünmeye başladım. Futbola çok bağımlıydım. Bana en uygun işin antrenörlük olduğunu düşündüm ve böylelikle direkt bir geçiş yapıp Ertuğrul Hocamın yardımcılığıyla devam ettim. Hocalarımın hepsinden bir şeyler öğrendim. Biraz geriye gidersek Hikmet Hocamın emeği çok fazla. 1990’ların sonunda kullanılmayan metotları Hikmet Hocamız kullanıyordu. Bu Almanya’da bizim için olağandı fakat Türkiye o yıllarda bu düzeye gelmemişti. Merhum Ümit Kayıhan Hocamın da çok farklı bir yeri var bende. Onunla baba-oğul bağlantımız vardı. Almanya’ya düğünüme gelmişti. Kendisiyle üç farklı kulüpte çalışma fırsatı buldum. Allah rahmet eylesin. Galatasaray’a beni getiren Fatih Hocamın da yeri başkadır; liderlik duruşu, grubun makûs gidişatında motivasyonla dik duruşu çok değerlidir. Dışarıdaki krizleri nasıl yönetebileceği konusundaki halleri bana örnek oldu. Aykut Kocaman futbolculara özgüven aşılayan bir teknik adamdı. Futbolculuk dönemimin doruğunu Ertuğrul Sağlam ile yaşadım. En uzun mühlet onunla çalıştım. Benim için rol model oldu. Futbola bakış açısı çok iyidir. Bursa büyük kent, birtakım istikrarları ayarlamanız lazım. Kentin büyüklerini ekibe çekmeniz için bu tertibe sizin de katılmanız lazım. İnanılmaz hoş yönetiyordu hoca bu durumları.”
“’HATA YAPACAKSAM DA BİRİNCİ HOCA OLARAK YAPAYIM’ DEDİM”
“O devirler çok kıymetliydi. Futbolculuk mesleğiniz olsa da başka taraftan bakmayı o yıllarda öğrendim. Zira futbolcuyken, ‘Takım kaptanıyım. Sorumluluklarım var. Grubu yönetim etmem lazım’ diyerek, egzersizden sonra ekstra çalışıp meskene gidiyordum ve olay orada bitiyordu. Ancak antrenör olunca bu türlü değil. Antrenör olarak 25-30 kişilik oyuncu kümesini yönetim etmek çok farklıydı. Ertuğrul Hoca ile beş yıldır birbirimizi çok iyi tanıyorduk. Çok iyi bir irtibatımız vardı. Baş yapımız uyuyordu. Hocanın oyuncularla olan irtibatı benim için çok değerliydi. Ertuğrul Hoca ile başlamak benim için çok avantajlı bir durumdu. Üç senede çok hoş deneyimler kazandım. Lakin yardımcı antrenörlük de beni kesmedi. Öğrenmenin sonu yok. Üç yılın sonunda, “Ben oldum” demedim lakin “Öğreneceksem birinci hoca olmam lazım. Yanılgı yapacaksam da birinci hoca olarak yapayım” dedim.”
“YAKLAŞIK 25 BİN TARAFTAR ‘BÜYÜK KAPTAN ÖMER ERDOĞAN’ DİYE BENİ ÇAĞIRDI”
“Çok büyük bir tesadüf. Bahsettiğiniz üzere birinci maçımı Bursa’ya karşı deplasmanda oynamak benim için çok değişikti. Olumlu bir tarafı vardı. Sağ olsunlar maçtan evvel yaklaşık 25 bin taraftar “Büyük Kaptan Ömer Erdoğan” olarak çağırdı beni. Hala tüylerim diken diken oluyor. Bu beni çok keyifli etti. Oyuncularım bile şaşırdı.”
“KARAGÜMRÜK’TE KİMİ ANLAŞMAZLIKLARIMIZ OLDU VE AYRILMAMIZ GEREKTİ”
“İlk hocalık deneyimimdi. Burada da Süleyman Hurma Liderimize teşekkür etmek istiyorum. Sağ olsun bize güvendi, yardımcı oldu. Şayet o bölümde var olmak ve devam etmek istiyorsanız başlangıcınızın iyi olması lazım. Karagümrük’e gittiğimde birinci 4-5 haftada istediğimiz sonuçları almasaydık ve beş hafta sonra işimden olsaydım ikinci fırsatı bana kimse verir miydi? Soru işareti… Çok daha güç koşullarda, daha alt liglerde iş bulurdum. Çalışmaların karşılığını almak çok değerli. O kadrosu 13. sıradan alıp play-off sıralamasına kadar getirdik. Lakin sonra birtakım anlaşmazlıklarımız oldu ve ayrılmamız gerekti.”
“YAZ DEVRİNDE 500-600 OYUNCU İZLEDİK”
Ekip Harika Lig’e çıktıktan sonra Mehmet Altıparmak ile yollarını ayırıyor ve hoca arayışına giriyor. Sportif Yöneticimiz Fatih Kavlak da sağ olsun beni öneriyor lidere… Onursal Liderimiz Lütfü Savaş’la Ankara’da tanıştık. Karşılıklı bilgi alışverişinde bulunduk. Kendimizi tanıttık, gayelerimizi söyledik. Birinci görüştükleri hoca benim. Toplantı sonrasında Lütfü Liderimiz sağ olsun, “Benim için hoca aşikâr oldu. Ömer Hocayla başlıyoruz” diyor. Tarihinde birinci kere Harika Lig’e çıkan kadronun başına Üstün Lig deneyimi olmayan, hocalık mesleği çok fazla olmayan birisini getirmek, onun açısından da riskli gözükebilir. Lider, “Benim için isim, meslek, geçmiş değerli değil; benim için hakikaten hırslı, öğrenmeye, kendini geliştirmeye aç, güç dolu bir hoca istiyorum” dedi ve beni tercih etti. Hatayspor’da işe başladığımda çok fazla vaktimiz yoktu. Çok çabuk hareket etmek zorundaydık. Devam etmek istemediğimiz oyuncularla yollarımızı ayırdık. Çok transfer yapmamız ve grubu sil baştan kurmamız gerekiyordu. İmza attıktan bir hafta sonra kamp başladı. Kamp programı yaparken eksik mevkilere transfer yapmak için de uğraştık. Sportif Yöneticimiz Fatih Kavlak ve grubumla ağır bir mesai harcadık. Yaz devrinde 500-600 oyuncu izledik. Lakin bu oyuncuların dışında daha evvel takımımla canlı izlediğimiz oyunculara öncelik verdik. Akintola üzere, Münir üzere, Pablo Santos, Ruben Riberio üzere izlediğimiz oyuncuları tercih ettik. Bu hususta idaremiz bize güvendi ve seçim hakkı verdi. Bu inançlarını de boşa çıkarmadık çok şükür. Kendilerine bir kere daha teşekkür ediyorum.
“DİOUF’UN KARAKTERİYLE İLGİLİ DAİMA HOŞ REFERANSLAR ALDIM”
“Oyuncu almak kolay, değerli olan oyuncudan performans almak. Size bir örnek vereyim. Mame Diouf’un Stoke City’de iki dönem gerçek dürüst maçı yok. İstatistikleri çok iyi değil. Bu oyuncuyu transfer ederken birtakım kriterleri kıymetlendirerek aldık. Mesela beni en çok heyecanlandıran bir mevzuyu anlatmak istiyorum. Diouf’ta ısrar etmemi sağlayan değişik bir olaydı. Mame, Stoke’tayken rezerv ligde oynadı. Bir maçta bir durum var. Grup arkadaşı penaltı kullanıyor ve penaltı golle sonuçlanıyor. Penaltıyı kullanmayan Mame Diouf, topu filelerden alıp sprintle koşarak orta saha noktasına bırakıyor. Düşünün, Mame Diouf’tan bahsediyorum. Mame bunu Premier Lig’de değil rezerv ligde yapıyor. Futbola karşı ne kadar iştahlı, istekli ve karakterli olduğunu o maçta görüyorum. Doğal Hannover periyodunu, Manchester United devrini esasen araştırdım. Diouf mesleği büyük oyuncu lakin iki senede düşüş yaşayan oyuncu için dersiniz ki, ’Bu oyuncu doymuş.’ Ancak o durum beni çok etkiledi. Senegal Ulusal Takımı’nda oynadığı, benim de tanıdığım arkadaşlarına da ulaştım. Karakteriyle ilgili daima hoş referanslar aldım. Kendisiyle de manzaralı görüşmeler yaptım. O gücünü esasen görünce anlıyorsunuz. Benim verdiğim bildiriler da onu heyecanlandırdı. Demek istediğim, transfer yapmak çok kıymetli lakin oyunculardan bu randımanı alabilmek yahut performansının doruğuna getirmek çok daha kıymetli. Burada yalnızca kendimden kelam etmiyorum. Biz bir takımız. Teknik takımım ve yardımcılarımla birlikte oyuncularımı hem fizikî hem mental hem de taktiksel olarak en iyi biçimde hazırlamaya çalışıyoruz. Oyuncuların buna karşılık vermeleri de ne kadar karakterli olduklarını gösteriyor. Sonuçta biz isteriz, anlatırız, gösteririz ancak oyuncu yapmazsa olumlu dönüş olmaz. Futbolcuda potansiyel varsa ve karakteri de iyiyse biz zati küçük dokunuşlarla onu yeniden üste çıkartabiliriz. Oyuncuya irtibat manasında nasıl dokunmamız gerektiğini daima çalışıyoruz. Hangi ülkenin oyuncusunun nelerden hoşlandığına, ona nasıl davranılması gerektiğine kadar araştırıyoruz. Oyunculara daima yardımcı olmaya çalışıyoruz. En ince ayrıntılara kadar oyuncuları araştırıyoruz. Yalnızca idmanla bu işler oluşmuyor.”
“BÜTÇEMİZİ ÖĞRENDİK VE 10 LİRAYSA 10 LİRALIK BİR EKİP KURALIM İSTEDİK”
“Bu da bu türlü açıkçası… Burada liderimiz bize güvenmiş ve sorumluluk vermiş. Dönem başlarken iyi sonuçlarla bu inancı geri vermemiz gerekiyordu. Tıpkı formda bunun bir de maliyet tarafı var. Biz dönem başında gelip, “1 milyon euroya şunu alın, 2 milyon euroya bunu alın” diyerek kulübü borca sokup, 3-5 hafta ya da 3-5 ay sonra buradan ayrıldığımızda ardımızda çok büyük bir problem bırakmış olabilirdik. Bunun önüne geçmek için dönem bütçemizi öğrendik ve 10 liraysa 10 liralık bir kadro kuralım istedik. 15 liralık grup kursaydık oyunculara verilen kelamları tutamazdık. Bu sefer öteki sorunlarla karşı karşıya kalacaktık. Biz 10 liraya çok sayıda ve kaliteli oyuncular almamız gerektiğini biliyorduk. Araştırınca oluyor, buluyorsunuz. Şimdiden gelecek dönem için çalışmalarımıza başladık. Dönemin son maçlarına kadromuzu hazırlarken erken hazırlığı da yapmamız gerekiyor. Kulübü mali açıdan güç durumda bırakmamak ve almak istediğimiz oyuncuları da kimse fark etmeden erkenden almak istiyoruz. Ne kadar erken alırsak o oyuncuyu o kadar çok kazanmış oluruz. Bu, zahmetli ve yorucu bir iş… Şayet sağlıklı bir planlama olursa bu yapılabiliyor.”
“BOUPENDZA’NIN POTANSİYELİ OLAN BİR OYUNCU OLDUĞUNU DA BİLİYORDUK”
“Aaron’u izlerken son yıllarda istatistik olarak performansının karşılığını vermediğini görüyorduk. Lakin potansiyeli olan bir oyuncu olduğunu da biliyorduk. Yetenekli bir oyuncu. Değişik çalımları, değişik şutları var. Gücünü iyi kullanıyor. Hızı ve hava toplarındaki aktifliği iyi. Bunları çok daha iyi yapabildiği vakit iyi yerlere gelebileceğini düşündük ve o denli transfer ettik. Aldığımızda şu anki halinden çok farklıydı. Kilo sorunu vardı. Birtakım mevzularda çok eksiği vardı. Fakat biz bilhassa dönem öncesi kamp periyodunda yaptığımız ekstra çalışmalarla bunu giderdik. Oyuncu da bize çok hoş karşılık verdi. Kadro içerisindeki kaliteli oyuncuların neler yaptığını da gördü. Önünde Mame Diouf üzere meslekli ve karakterli bir oyuncu var. Pablo üzere, Ruben üzere oyuncular var. Bu oyuncular Aaron için çok iyi örnekti. Daha evvel tepeye çıkan oyunculardı. Ancak şu an burada kadrosu bir yerlere getirebilmek için efor gösteriyorlar. Aaron bundan da çok etkilendi. Arkadaşlarına ayak uydurdu. Dedi ki, ’Benim de bu kadronun bir modülü olabilmem için çok çalışmam gerekiyor.’ Biliyorsunuz ben birinci haftalarda Aaron’u oynatmıyordum. Zira bir sakatlık durumu vardı. O periyot onu daha çok alternatif oyuncu olarak değerlendiriyordum. Ancak o devirde bile hırsıyla, idmanlarda daima üzerine koyarak, eksiklerini tamamlayarak, istediklerimize olumlu yanıtlar vererek kendisini geliştirdi. Ben kendisiyle daima konuştum. “Bak oğlum çok az kaldı. Üzerine koyarak çalışmaya devam et. Talih vereceğim sana. Fakat sen ne vakit hazır olursan, o vakit bu formayı alacaksın ve bir daha çıkarmayacaksın” diyordum. Bu fırsatı kendi oluşturdu. Çok çalıştı ve sabırla bekledi. Oyuna sonradan aldığımız devirlerde daima katkı sağladı. Bu fırsatı da yakaladıktan sonra daima üzerine koyarak devam etti.”
Ömer Erdoğan’ın açıklamalarının devamı şu halde:
Dönem başında beri aşikâr bir çizginin üzerinde futbol oynuyorsunuz. Bu işin sırrı nedir?
“Ekip olarak tahlile çok ehemmiyet veriyoruz. Çok vakit harcıyoruz. Kendi tahlillerimizi önemli vakit harcayarak yapıyoruz, rakip tahlillere de çok ehemmiyet veriyoruz. Bugün bakıyoruz rakibin artıları, eksileri nedir. Artılarına tedbir alırken eksiklerden faydalanmak için planlar geliştiriyoruz. Nereye koşu yapabiliriz, nerede durabiliriz, bunları çalışıyoruz. Hangi hamle varyasyonuyla daha çabuk kaleye gideriz diye çok denemeler yapıyoruz. Oyuncu da bunları biliyor. “Şu koridordan, şu ortadan gittiğimde arkadaşım pası attığında kaleci ile karşı karşıya kalacağım” diyor. Bunları hafta içi çalışıyoruz. Doğaçlama oluşan hiçbir şey yok. Çalışmanın karşılığı… Dediğim üzere yaptığımız tahliller ve çalışmanın karşılığını alınca, oyuncular da bunu yaşayınca daha inanarak bakıyorlar artık tahlil ve çalışmalara… Zira sonuca gitmişler ve başarılı olmuşlar. Oyuncular size bu sayede çok farklı bakıyor. Çok zekiler; sizi tartıyorlar. Boş şeyler anlatırsanız ikinci, üçüncü maçtan sonra seni ciddiye almıyorlar. Lakin biz son ayrıntıya kadar ilgileniyoruz. Oyuncunun göremediği küçük ayrıntılara kadar inmeye çalışıyoruz. Bu ortada grubuma de çok teşekkür etmek istiyorum. Burada uzun vakittir benimle olan, birinci yardımcım, dostum Özhan Pulat’ın bende de grupta da çok emeği var… Sonra biliyorsunuz Gökhan Zan Hoca Hataylıdır… Uzun vakittir Hatayspor’a farklı misyonlarda hizmet veriyordu. Benim Ulusal Takım’dan arkadaşım. Onun dışında İsmail Hür Hocam var. Kendisini daima geliştiren bir teknik adam… Mehmet Kale var; Eskişehir Teknik Üniversitesi’nde doçent, atletik-performans hocam. Nihat Yüksel kaleci antrenörümüz… Daha evvel TFF Eğitim Dairesi’nde, Genç Ulusal Kadrolarda, Muhteşem Lig’de farklı gruplarda çalışmış… Bir de Coşkun Hocam var tahlil departmanımızda… Daha evvel yıllarca Bursaspor’da oynamış, çok pahalı bir teknik adam…”
Röportaj yaptığımız tüm oyuncularınızın vurguladığı aile ortamını nasıl oluşturdunuz?
“İlk haftadan itibaren oyuncularıma arkadaş üzere yanaştım. Gereksinimlerine nazaran, ağabey, arkadaş yahut baba oldum. Vakti geldiğinde de hoca olarak aramızdaki arayı korudum. Oyuncularımız biliyor ki “Hocamız affedici, bize arkadaş üzere davranıyor, birtakım rahatlıkları veriyor, dostça yaklaşıyor fakat vakti gelince de ikazlarda bulunuyor.” Dediğim üzere oyuncularıma özgüven aşılamaya çalıştım. Her rakibe hürmetimiz var fakat kimseden korkmuyoruz. Bunu aşılamaya çalışıyorum. Kendilerinin ne kadar yetenekli ve karakterli oyuncular olduğunu hatırlatıyorum. Onlara verdiğimiz rahatlıkla birlikte grup içindeki idman metotları olsun, seyahatlerdeki sıcak ortam olsun bu aile ortamını oluşturdu. Genelde oynamayan mutsuz olur lakin bizim grubumuzda herkes birlikte hareket ediyor. Herkes, hak edenin forma giyeceğini biliyor.”
Ekibiniz farklı milletlerden oyunculardan oluşuyor. Onlarla bağlantısı nasıl sağlıyorsunuz?
“İngilizce ve Almanca biliyorum. Fırsat bulursam Portekizce ve Fransızca öğrenmek istiyorum. İkisini çözsem zati tercümana da gerek kalmayacak. Oyuncuyla irtibatı direkt kurmak çok kıymetli. Tercümanlar yardımcı oluyor fakat hiçbir vakit direkt bağlantıdaki frekansı yakalayamazsınız.”
Hatayspor’un kısa, orta ve uzun vadedeki amaçları nelerdir?
“Kısa vadede dönemi en iyi yerde bitirmek istiyoruz. Orta vadede bu kulübü borçlu hale getirmedik. Borcu yok kulübün. Yeni dönemde gelir-gider istikrarını iyi ayarlamak istiyoruz. Hem futbolcu satarak kulübe para kazandırmak hem de uzun vadede tesisleşme konusunda önemli adımlar atılmasını istiyoruz. İnşallah altyapıdan oyuncu yetiştirip, ekibe katmaya çalışacağız. Ligde kalıcı olan, dertsiz bir dönem geçiren ancak daima üzerine koyarak devam eden bir kadro oluşturmak hedefindeyiz.
“UZUN VADEDE HAYALLERİM VAR, BİR TANESİ BUNDESLİGA’DA ÇALIŞMAK”
“Şu anda öğrenme basamağındayım. Oyuncularıma da “Her maç kendimizi geliştirmemiz için bir fırsat, her antrenman bir fırsat” diyorum. Her antrenmanı drone aracılığıyla kaydedip izliyorum. Avrupa’daki maçları izlerken artık farklı bakıyorum. Futbolcuyken topun olduğu bölgeye bakıyordum, artık farklı bakıyorum. Hamle yaparken öteki oyuncular ne yapıyor, pas alırken gerçek açılar nereler… Ancak tıpkı vakitte savunma yapan da nasıl yapıyor, bunları takip ediyorum. Yeniliklere açığım. Hatayspor’da çalışmaktan çok memnunum. Lakin uzun vadede hayallerim var. Bir tanesi Bundesliga’da çalışmak… İngiltere’de çalışmayı da çok istiyorum. Hayallerimden biri de Bursaspor’da hoca olmak…”
Hatayspor’un yeni stadıyla ilgili neler düşünüyorsunuz?
“Taraftarın eksik olması bizim için çok üzücü… Gönül isterdi ki bu muvaffakiyetleri taraftarların önünde yaşayalım. Onların coşkusuyla daha da hoş işler yapalım. Eski stada gelince, bizim tarihi stadımız. Dönem başından beri orada oynadığımız için meskenimiz oldu. Çok şükür yerimiz iyi. Yeni stat ise devasa ve mükemmel. Geçen hafta idman yapma fırsatımız oldu. 3-4 gün idman yaptık. Hayalimiz orada kendi taraftarımızın önünde dolu tribünlere karşı oynamak. Umarım bu hastalık ortadan kalkar ve birinci maçımız seyircili olur.”
Türkiye’ye gelen yabancı oyuncular taktik ve stratejiye dayalı bir oyun olmadığından bahsederler. Siz bu bahiste ne düşünüyorsunuz?
“Katılmamak elde değil. Maalesef Türk oyuncuların birden fazla altyapıdan hem geç çıkıyor hem de hazır gelmiyor. Açıkçası taktiksel bilgi olarak çok zayıf geliyor. Türk futbolu o denli bir şey ki uzun yıllardır bu hususta adım atılamıyor. Bu değişim bugünden yarına yapılamıyor. Bu mevzuda yeni kuşak hocalar olarak biz daha çok baş yoruyoruz. Benim üzere hocaların oynatmak istediği futbolu saha içerisindeki dizilişten, topsuz oyundaki dizilişten görebiliyorsunuz. Taktiksel varyasyonlar, rakibe nazaran oynamalar görülebiliyor. Umarım daima birlikte bu değişimi gerçekleştiririz.”
Teknik yönetici Ömer Erdoğan, futbolcu Ömer Erdoğan’a neler söyler?
“Benim Ömer Erdoğan üzere bir futbolcum olsun isterdim. Profesyonel ve örnek bir futbolcu… Yetenekleriyle değil lakin saha içinde ve dışında profesyonelce nasıl yaşanır, örnek gösterirdim. Bu hususta mütevazi olmayacağım. Tahminen de Türkiye liglerinde en profesyonel oyunculardan birisiydim. Zira işimi inanılmaz seviyor ve hürmet duyuyordum. Buradan meskenime ekmek götürüyorum. Ona nazaran bir yaşantım vardı. Dediğim üzere bu türlü bir öğrencim olsa takdir ederdim.”
Disiplinli oluşunuz teknik yöneticilik mesleğinize neler kattı?
“Almanya’da futbolcu olarak bu disiplini gördüm lakin boş vakitlerimde da kulüplerde staj gördüm. Borussia Dortmund’a iki periyot gittim. Bayer Leverkusen’e gittim. Mönchengladbach’a gittim. Klopp, Tuchel, Favre ve Schmidt periyotlarında gittim… Disiplin ve işe hürmetlerini teğe bir gördüm. Ayrıyeten Guus Hiddink’in yanında Chelsea’de staj yaptım ve kendimi bugünlere hazırlamaya çalıştım. Orada hocaların idmanları, maça hazırlıkları ve başka tertiplerini, oyuncularla bağlantılarını gözlemledim. Bunlar bana çok şey kattı. Hepsi bu mevzuda çok disiplinli, işlerini inanılmaz profesyonelce yapıyorlar. İmknlar da buna nazaran müsait ancak Chelsea’de Hiddink, “Elimde büyük dünya starları var, inanılmaz oyuncular var. Aman ben bu ekibe antrenman yaptırmayayım, eksiklerini göstermeme gerek yok. Alanda bıraksam esasen oynarlar” demiyor. Onlar bile çok ayrıntıya ehemmiyet veriyor ve tahlil yapıyor. Tuchel ve Klopp devrinde oyuncuların ne kadar hırslı olduklarını gördüm. En küçük yanılgılarda hocalar oyuncularını uyarıyor.”
Ligimizde en çok beğendiğiniz oyuncular kimler?
“Benim oyuncularım… Ben bizim 11’imizi ve oynamayanları sayarım…”
Teknik yönetici olarak kendinize örnek aldığınız isimler kimler?
“Jürgen Klopp… Duruşuyla, oynatmak istediği futbolla, oyuncularla olan bağlantısıyla benim için 10 numara. Yakından tanıma fırsatı bulduğum için de çok memnunum. Guardiola da çok hürmet duyduğum bir hoca ancak kendi usulümü Klopp’a benzetiyorum. Onun üzere oynatmak istiyorum.”
Ulusal ekibimizle ilgili neler düşünüyorsunuz?
“Şenol Hocamı ve futbolcu kardeşlerimi tebrik ediyorum. Bizi çok keyifli ettiler. Avrupa Şampiyonası’na katılma fırsatı elde ederek bizi sevindirdiler. 2022 elemelerine de çok iyi başladılar. Bu nesilden çok umutluyum. Avrupa tecrübemiz çok fazla. Kaan, Ozan, Merih, Çağlar üzere dünya yıldızlarımız var. Zeki, Umut, Cenk Tosun, Burak Yılmaz… Abdülkadir Ömür geliyor. Okay çok iyi… Daha evvel bu kadar iyi oyuncular yoktu. Bu arkadaşların en iyi liglerde oynayıp deneyim kazanması da büyük talih. Umut ediyorum ki bu sene Avrupa Şampiyonası’nda başarılı olacağız. Hollanda ve Norveç maçlarındaki kadro savunması beni çok umutlandırdı. Kompakt durduk, rakibe durum vermedik. Avrupa Şampiyonası’nda da bu türlü olacak. Bütün maçlarda önceliğiniz gol yememek olacak. Bu tabi ceza alanına 10 şahısla otobüs çekip bekleyelim manasına gelmiyor. İkinci bölgede yanlışsız dizilelim, vakti gelince çabuk çıkalım. Pas yapabilecek bir grubuz, vakit zaman oyunun temposunu da düşürebiliriz. Bu bizim için örnek oldu. Letonya maçı tam zıddı oldu… Letonya geriye çekilip bizim topa sahip olmamızı sağladı. Bu cins maçlar daha sıkıntı oynanıyor. Zira onlar da topu kazanıp çok çabuk çıkmak istedi. Avrupa Şampiyonası örnekleri bence Norveç ve Hollanda maçlarındaki oyundur… Şenol Hoca aslında tüm tahlilleri yapacaktır.”
Bugün birçok Türk futbolcu Avrupa’da oynuyor. Bu durumu nasıl açıklıyorsunuz?
“Oyuncularımız cüret kazandı. Avrupa’daki gruplar artık Türk pazarını çok daha dikkatli izliyor ve tarıyor. Bakıyorsunuz Ali Akman’ı Bursaspor’dan kapıyorlar. Bursa’yı örnek göstermem gerekiyor. Zira çok genç oyuncularla oynuyorlar ve birçok oyuncularını da Avrupa grupları izliyor… Altınordu Çağlar’ı, Cengiz’i gönderdi… Eskişehir’den Metehan Altunbaş Avusturya’ya gitti. Artık Türkiye pazara girdi ve Türk futbolcular da artık cesaretlendi. “Biz de gidebiliriz ve başarılı olabiliriz” diyorlar. Bir de yeni kuşak artık kendisini çok daha çabuk hazırlamaya başlıyor. Mesela lisanı çözmek için ders alıyorlar. Benim vaktimde en büyük eza lisan sorunuydu. Ağabeylerimiz gittiklerinde oraya adapte olamıyordu. Mutsuz olup geri dönüyorlardı.”
“Genç nüfusumuz çok fazla lakin imkan tanıyamıyoruz onlara… Burada bakıyorsun etrafına, her yer taş… Biz bile İstanbul’a gelince ter egzersizi yapmak için kaç kilometre yol yapıyoruz. Şu bölgede (Halkalı) kaç bin nüfus var… Bu çocuklar nasıl geliştirsin kendini? Olmuyor… Tahminen potansiyel var. Mahalle ortasında oynuyor ancak onlara imkan vermen lazım. Havuzumuz küçük olduğu için dert yaşıyoruz. Lakin bakıyorsunuz Avrupa’da farklı… Yahut Afrika ülkelerine bakıyorsunuz orada Avrupalılar akademi açıyor ve oyuncu çıkartıyor. Bizim şanssızlığımız tesislerimiz az, havuzumuz dar. Altyapıya gereğince ehemmiyet vermiyor profesyonel ekipler… Altyapıya çok fazla imkan sağlanmadığı için maalesef oyuncu çok sayıda çıkmıyor.”
Hürriyet
