Bu hafta, yapılması en meşakkatli ve yorucu işlerden birini yerinde deneyimledim. Kırsal bölgelerde yurttaşların kesintisiz elektrik hizmetlerinden faydalanması için alanda kuvvetli koşullarda çalışan elektrik dağıtım işçilerinin ortasına katıldım. Sivas’ın Şarkışla ilçesinde karla kaplı toprakta yaya olarak ekipmanları taşıdım. Elektrik nakil çizgilerine tırmandım. Saha grubunun hangi koşullarda çalıştığını, arızalara nasıl müdahale ettiğini çalışarak gördüm.
YÜKSEK GÜVENLİK KOŞUL
Evvel, Şarkışla bölgesinden sorumlu Çamlıbel Elektrik Dağıtım AŞ’ye (ÇEDAŞ) gidip işletme şefi Yunus Durmuş’dan günlük programı aldım. Bana birinci olarak bir sokaktaki lambaları denetim edeceğimi akabinde da kırsal bölgedeki arızalara gideceğimi söyledi. Akabinde İSG uzmanı Fatih Ergüt süratli bir iş güvenliği eğitimi verdi. Çalışmaya hazır hale geldim ve saha işçisi ile birlikte yola çıktık.
‘SEPETLİ VİNCE ÇIK’
Saha çalışanı arkadaşlarım Murat Toy ve Levent Kantar ile Yıldırım Mahallesi’ndeki sokak lambalarını denetim etmek için trafonun bulunduğu alana geldik. Denetimleri gerçekleştirirken birtakım lambaların bozuk olduğunu gördük. Bozuk olan lambalar için sepetli vince binmem gerektiğini söylediler. İtiraz etmeden kabul ettim. 9-10 metre yükseklikteki lambaları değiştirdik. Buraya kadar güç bir vazife yoktu.
31 BİN 500 VOLT AKIM
Burada çalışırken kırsal bölgeden gelen bir arıza ihbarı sonucunda harekete geçtik. Yaklaşık yarım saatlik bir seyahatin akabinde Kadılı Köyü’ne giden çizgilerde arızanın yaşandığı bölgeye geldik. Benim için hala işler kolay gidiyordu. Hatta çalışma yapabilmek için elektriğin kesilmesi gerekiyormuş. Araçtan inip 31 bin 500 volt akımın olduğu orta tansiyon çizgisinin geçtiği direğe yanlışsız yürümeye başladık.
KARSIZ GÜN ÇOK AZ
Ekipmanları yüklenip karlı yerde yürümeye devam ederken saha işçisi, üstüne bastığım 30-40 santimetre kalınlığındaki karın bölge için çok olağan olduğunu hatta iyi bir haftaya denk geldiğimi söyledi. Hem kar yağışı sırasında hem de çabucak akabinde güç nakil çizgilerinde arızalarda bir artış oluyormuş. Bu türlü olunca da karlı günlerde hem daha fazla mesai hem de daha sıkıntı çalışma şartları ortaya çıkıyormuş.
GİTGİDE AĞIRLAŞIYOR
Orta tansiyon çizgisinin geçtiği demir direğin tabanına geldiğimizde çizgideki enerjiyi kesmem için kolu üst kaldırıp ‘dikkat çalışma vardır’ yazısını asmamı söylediler. Akabinde başka çalışma arkadaşım da direğin zirvesindeki enerjiyi büsbütün kestikten sonra yolun öteki kısmında arızanın olduğu kısma yanlışsız yürümeye başladık. Bir yamaç boyunca ekipmanları taşırken kar kalınlığı da gitgide artıyordu. Biz yürüdükçe ekipmanlar bana daha ağır gelmeye başladı.
ELDİVEN ZORLUYOR
Yüksek bir bölgede tekrar bir demir direğe tırmanıp denetim gerçekleştirdik. 12 metre yükseklikteki bu direk için özel ekipman gerekiyor. İki tarafıma bağlı olan kancaları bir sağdan bir soldan demire geçirerek tırmanmaya devam ediyorum. Muhakkak bir yüksekliğe geldiğimde ise çalışmak için belime bağlı olan kancayı direğe bağlayıp daha inançlı ve rahat formda süreçleri gerçekleştirebiliyoruz. Lakin burada yüksek akıma sağlam bir eldiven kullanmamız gerekiyor. O ise hem tırmanırken hem de çalışırken elleri kullanmayı epeyce sıkıntı kılıyor.
DÖNMESİ SIKINTI GELDİ
Açıkçası en sıkıntı gelen kısım ise onca direğe çıkıp indikten sonra ekipmanları tekrar toplayıp araca gerçek yola çıkmak oldu. Biraz bekleyince terim soğumuştu. Ayaz da kendini hissettirmeye başlayınca ekipmanlar olduklarından da ağır geldi gözüme. Fakat düşe kalka götürdük. Sonuçta da bir köy elektriğine kavuşmuş oldu.
GECE YARISI TOPRAĞA ÇAĞIRABİLİRLER
Edindiğim bilgilere nazaran Türkiye genelinde çalışan elektrik dağıtım işçilerinin aylık eline geçen net yarar 3 bin 300 lira civarından başlayıp 4 bin liraya kadar çıkıyor. Bu, dağıtım şirketlerine ve çalışanın kıdemine nazaran değişiklik gösteriyor. Teknik elemanlar ise daha fazla kazanıyor. Ayrıyeten kırsal bölgede çalışıyorsanız gece yarısı telefonunuz çalabilir ve bir köye elektrik vermek için kar kış demeden yollara düşmek zorunda kalabilirsiniz. Saha işçileri artık yılların verdiği deneyim ile bu duruma alışkın olduklarını ve onlar için güç bir durum olmadığını belirtiyor.
AĞACA TIRMANMAK ÜZERE DEĞİLMİŞ
Buradaki işimiz bitince 100 metre ileride bulunan sınırın devam ettiği tahta direğe tırmanıp gerekli denetimi yapmam gerekiyor. Burada tek başımayım. Yapmam gerekenleri dinleyip harekete geçiyorum. Ayaklarıma ayakçakları geçirip tırmanmaya başlıyorum. Her adım beni 30 santim üst taşıyor lakin burada kalmak da sıkıntı. Kolaylıkla tırmanırım sanmıştım fakat ağaca tırmanmaya benzemiyor.
Hürriyet
