Tacı taktıktan bir gün sonra buluşuyoruz. Hâlâ çok heyecanlı, yerinde duramıyor. Durumu idrak etmeye çalışıyor. 1.77 uzunluğunda. 54 kiloymuş lakin uyarıyor: “Çok ağır bir halde haftanın altı günü spor yapıyorum. Bu sebeple kilom kulağına fazla bile gelse, aslında bunun sebebi bedenimdeki kas oranı.” Son devirde çıkan “Estetikli Türkiye hoşu olur mu?” tartışmalarına karşı “Estetiğim yok” diyor. Türkiye’nin ‘tescilli en hoş kızı’yla kıssasını konuşmaya başlıyoruz.
Türkiye’nin en hoş kızını tanıyarak başlayalım mı?
23 yaşımdayım, Ankaralıyım. Bir ablam var. Annem gayrimenkul uzmanı. Babamın hoşluk merkezleri vardı. 2016’da vefat etti.
Başın sağ olsun. Nasıl kaybettiniz babanı?
Bu bahse girmek istemiyorum.
Bu kayıp seni nasıl etkiledi?
Birbirine bağlı bir aileydik. Babam hayattayken de bir erkeğin egemenliğinde değil, ayakları yere basan kadınlardık. Alışılmış ki mental manada etkilendik ancak yaşantımızın içinde rastgele bir ıstırap yaşamadık. Sevgi dolu bir ortamda büyüdüm. Saygısızlık, makûs laf nedir, bilmem.
Üniversite eğitimi aldın mı?
Atılım Üniversitesi’nde maliye kısmını ikincilikle bitirdim. Ankara Üniversitesi’nde finans yüksek lisansı yapıyorum ve kısım birincisiyim.
MAKSAT ODAKLI BİR HAYAT
Sayılar üzerine şurası bir hayatın varken hoşluk yarışına katılmak nereden çıktı?
“Çocukluk hayalimdi” üzere bir klişem yok. Hayatta her vakit kendime amaçlar koymayı seviyorum. Bunlar için çalışmak, çabalamak benim için değerli. Yüksek lisansa girdim, İngilizce eğitimimi tamamladım, kendi giysi markamı kurdum, sonra “Deneyim kazanmak ismine bir şeyler daha yapmalıyım” dedim ve ‘Miss Turkey’ye başvurdum.
Ablan da 2010’da Türkiye dördüncü hoşu seçilmişti. Müsabakaya katılmanda onun tesiri oldu mu?
Annem ve ablam daima “Katılmalısın” diyorlardı. Yarışa eğitimimi tamamladıktan sonra donanımlı bir halde gelmek istediğim için biraz bekledim.
Miss Turkey birinciliğini bekliyor muydun?
Ablamın ve annemin gözünden bakınca katiyen dereceye gireceğimi düşünüyordum. Fakat kamp sürecinde özgüvenim konusunda biraz eksikliklerim olduğunu gördüm. Kamptan çıktığım anda hepsi tamamlanmıştı.
Yarışa girme gayenin neydi? “Güzelim, tescilleneyim” mi dedin? Yoksa ünlü olmak için basamak olarak mı gördün?
Bu taç bana verilmiş bir vazife. Evvel kendiminkini, sonra etrafımdaki ve daha sonra da tanımadığım insanların hayatlarını değiştirmek için verilmiş bir ödül. Ayrıyeten Dünya Hoşluk Yarışması’nda ülkemi en iyi biçimde temsil edecek olmak kalbimi sıcacık hissettiriyor. Bu bile benim müracaat formunu doldurmam için kâfi oldu.
Türkiye hoşu olarak neleri değiştirmek istiyorsun?
Tek bir dünyamız var ve bir daha geri gelmeyecek. İnsanların bu hususta bilinçlenmesini sağlamak isterim.
“Dünyada barış ve huzur” bütün güzellerin klasik dileği. Hoş seçilince bu kadar Pollyanna mı olmak gerekiyor?
Hayır. Bu taç şu an benim kafamdaysa sebebi hoş bir kalbimin olması.
Müsabaka sürecinde “Türkiye’nin hudut komşuları hangileri”, “Cumhuriyet kaç yılında kuruldu” üzere sorular oluyor. Hoş bir bayan tıpkı vakitte zeki ve bilgili olamazmış üzere davranılıyor. Sen bu tutum ve algı için ne dersin?
Beşerler çok kültürlü, bilgili ya da çok şey görmüş olabilir. Fakat bunları hayata iyi bir formda dönüştüremedikten sonra bir manası yok ki. Kendi içinde kültürlüsün fakat bunu kullanamadıktan ve o hoşluğu yaymadıktan sonra ne kıymeti var? Değerli olan onu yaymak.
DEVAMLI EĞİLMEKTEN KAMBUR OLACAKTIM
Uzun uzunluklu bir bayan olmanın zorluklarını yaşadın mı?
Ortaokulda kamburluk sorunum başladı.
Neden?
Arkadaşlarım benden kısaydı. Onlarla irtibat kurmaya, konuşmaya çalışırken devamlı eğilmek zorunda kalıyordum. Sonra durumun skolyoz ve kamburluğa gerçek gittiğini fark ettim.
Ne yaptın?
Kendimdeki eksiklikleri düzeltmeyi çok seviyorum. Pilatese başladım. Lakin bunun yanı sıra uzun boyun artıları da vardı. Bir defa, nerede olursan ol dikkat çekiyorsun.
HER ŞEY MÜKEMMEL DEĞİL
Aşk sana ne tabir ediyor?
Yalnızca karşı cinse hissedilen bir şey değil. İnsanın içindeki sevginin tutkuyla birleşmesi üzere.
Sevgilin var mı?
Evet, bir erkek arkadaşım var.
Türkiye güzelinin sevgilisi olmak sıkıntı olsa gerek. Kıskanç mı?
İsmi üzerinde özel hayat. Bu soruya karşılık vermek istemiyorum.
Hayatta nelerle kaygının var?
Kendimi geliştirmekle derdim var. Daima kendimde bir açık bulmaya çalışıyorum. Dik duramıyorsam pilatese yazılıyorum, cildim kötüleşirse daha çok su içmem gerektiğini hissediyorum. “Güzel çizimler yaptım, marka kurayım mı?” diyorum. Daima kendimle bir uğraş içindeyim.
Dışarıdan her şey kusursuz görünüyor. Pekala arızaların neler?
Her şey kusursuz değil, olamaz da. Mesela sevdiklerim yalnızca benimle ilgilensin istiyorum. Artık konuta gideceğim, bu röportajı anneme iki saat anlatmak, onun da ilgiyle beni dinlemesini istiyorum. Konfor alanımın dışına çıktığımda kendime yeni alanlar oluştursam da çıkmamayı tercih ediyorum. Bildiğim yerlere gitmeyi seviyorum. Birkaç yıl evvel dışarıya biraz daha kapalı bir insandım. Altı-yedi arkadaşım vardı ve onlar bana yetiyordu. Artık büyümenin de etkisiyle bunlar değişti.
YÜZÜME MAKYAJ YAPMAYA KIYAMIYORUM
– Yüzüme makyaj yapmaya kıyamıyorum. Cildime hava da alamayacağı formda, neden kat kat bir şeyler süreyim? Kendimi makyajsız daha çok beğeniyorum. Doğal halimi seviyorum.
– Hayatımdan, her anından, köşesinden o kadar mutluyum ki; değiştirmek istediğim bir şey yok.
– Annemin iki yıl evvel aldığı bir küpe var. Onda annemin uğuru var üzere hissediyorum. Özel şeylerin bana talih getirdiğine inanıyorum.
– Kısmımdan kaynaklı birçok makale okuduğum için beni dinlendiren kitapları tercih ediyorum. Bilhassa şiir kitapları… Ümit Yaşar, Nâzım Hikmet, Turgut Uyar… Bilimkurgu sinemalarını seviyorum. Dinlediğim müzikler değişiyor. Fotoğraf yaparken slow müzikler, meskende arkadaşlarımla toplandıysak ve dans edeceksek 90’lar. Otomobilde Türkçe rap dinliyorum.
Dilara Korkmaz şu sıralar iki mevzuya odaklanmış: Eğitimi ve memleketler arası müsabaka.
‘BİR PRENSES DOĞURDUM’
Daima beğenilir miydin?
Çocukluğumdan beri ailem beni prenses üzere görür. Annem beni birinci kucağına aldığında “Bir prenses doğurdum” demiş. Bu yüzden “Evet, beğeniliyordum” diyebilirim.
Senin hoşluk tarifin nedir?
Hoşluk büsbütün kalple ilgili. Kalbiniz hoşsa hızınıza yansıyor. Tıpkı vakitte bir insanı en hoş kılan şeylerden
biri de zekâsı.
Bundan sonrası için amacın nedir?
Odaklanmam gereken iki husus var. Evvel eğitimimi tamamlamalıyım. İki dersim ve projem kaldı. Sonra da memleketler arası yarış. Onun haricinde bir meslek planını konuşmak için çok erken.
Sence dünya hoşu seçilir misin? Umudun var mı?
Ben kalbimin hoşluğuna güveniyorum, bunun bakışlarıma yansıdığını düşünüyorum. Katiyen dünyaya birçok şey katacağıma ve seçilebileceğime inanıyorum.
En beğendiğin yerin?
Kalbim. Çok mu klişe oldu?
Biraz…
Nitekim şu an bu röportajı verirken ve konuşurken kalbim küt küt atıyor, sıcacık…
Bedeninde beğenmediğin bir yerin var mı?
Bedenimin eksiklikleri ya da çok iyi yerleri olabilir. Ben bütünüyle bedenimi çok seviyorum.
ANNEMİN GÖZÜNDEN GURUR AKIYOR
Toplumsal medyada beğeni kadar tenkit de aldın. Bunlar seni ne kadar etkiliyor?
Açıkçası okuyacağım bir durum yok. Okursam da herkes kendi ağzından çıkan kelamlardan sorumlu. Ben tacı aldım. O taç bana bir vazife için verildi ve onu layıkıyla yapmak istiyorum.
Ablan dördüncüyken sen birinci oldun. Aranızda bir rekabet yaşandı mı?
O benim ablam, canım, kanım. Bu türlü bir şeyin sorulması bile garip.
Seçilmende ablanın daha evvelki yarış tecrübesinden gelen tanınmışlığının verdiği bir tesir, torpil olduğuna dair argümanlara ne diyeceksin?
Bir yoruma yanıtım olması için tezleri kale almam gerekiyor. Bunların hiçbirini umursamıyorum. Ayrıyeten bir aileden iki Türkiye hoşu çıkması olağanüstü.
Annen ne hissediyor?
Gururlu. Biz ailecek gözlerimizle konuşuyoruz. Annemin gözünden gurur akıyor.
HEYECANDAN GÜÇ ALDIM
– Hayatımda bir anı ‘tbt’ yapacak olsam müsabaka gecesini seçerdim. Arkadaşlarım podyuma çıkmadan evvel “Heyecanından güç al” dediler. O olumlu heyecandan çok güç aldım. Tekrar tekrar yaşamak isterdim.
– Tacı birinci taktığımda evvel bir sindirme mühleti yaşadım. Anlayamadım, içeri götürüldüm, kıyafetlerim değiştirildi falan… Hepsi ezberden yaptığım hareketlerdi. Sonra annemin ve ablamın gözlerinin içine baktım. O kadar gurur duyuyorlardı k! “Bir şeyleri başarmışım” dedim.
Hürriyet