Claudia Cardinale, Roma’da geçtiğimiz günlerde bir sondan sonra, altmış yılı sinema aşkın kariyeri boyunca birlikte ürettiği pek çok kalp çarpıntısını bıraktığını ve derin bir kahkaha attı.
“Ayrıca benimle sevişmek istediler” dedi, “ama ben her zaman reddetmem.”
Erken dönem “Pink Panther” filmindeki rol arkadaşı David Niven’in İtalya’nın spagetti dışları en iyi icadı olarak tanımladığı taze yüzlü güzel, yıllar içinde birden fazla ünlü ekran Casanova, Cardinale’ye soğuk davranmıştı. bir röportajda söyledi. “Denediler,” diye ekledi. “Baştan çıkarıcıları geri çektim.”
Sonra yine o saçma kahkahasını attı.
84 yaşındaki Cardinale, geçen ay Luigi Comencini’nin 1963 yapım sineması “La ragazza di Bube”nin (“Bebo’nun Kızı”) yeni restore edilmiş bir versiyonun İtalya’daki gösterimi için Roma’daydı. bir suçtan hüküm giyer ve hapse girer.
Cardinale’ye ilk prestijli oyunculuk ödülü olan İtalya’nın Nastro d’Argento’sunu en iyi oyuncu kadrosu kazandıran “Bebo’nun Kızı”, Cuma günü New York’taki Çağdaş Kadın Müzesi’nde Tunuslu-Amerikalıları onuran 23 filmlik retrospektifini ilki olacak . 21 Şubat’a kadar taşıdığı olan İtalyan oyuncu. Müzenin 90 yılı aşkın tarihinde yaşayan bir aktöre saygı duruşunda bulunduğu nadir tablon biri.
MoMA küratörü Joshua Siegel, Roma gösteriminde gösterilen görüntü mesajında “Güzel oyuncular gelir ve gider” dedi. “Fakat genellikle 60, 65 yıllık bir süre boyunca dayanmazlar.”
Cardinale, retrospektif için New York’ta olmayacağını söyledi; artık eskisi gibi seyahat etmiyor. Bu onu yoruyor – artık giderek dolaşmak için baston kullanıyor – ve ilgi odağı dışında insanları tercih ediyor.
Cardinale, 1956’dan beri 100’den fazla filmde oynayarak kişi görüşü yeterince uzun süre kaldı. Çoğu sinema tutkunu için en iyi İtalyan sinema klasiklerindeki rolleriyle hatırlanır: Luchino Visconti’nin “Rocco and His Brothers” filmindeki genç karısı Ginetta rolü; Visconti’nin “Leopard”ında canlılığı ve güzelliği Sicilya aristokrasisini baştan yöneten halktan biri olan Angelica rolünde; Federico Fellini’nin “8 ½” filmindeki esrarengiz Claudia olarak; ya da Sergio Leone’nin “Bir Zamanlar Batıda” koruması gereken bir çiftliği olan dul Jill olarak.
Werner Herzog’un Peru ormanlarında ve The New York Times’ta “üretim felaketlerini bilenlerin” favorisi olarak tanımlanmış, efsanevi derecede zor bir filmi olan “Fitzcarraldo”daki yıldız dönüşünden ve filmden ve filmden aldığı haklara sahiptir. “daft özleminin masalları” olarak yapmak.
Cardinale, “Fitzcarraldo”nun yaşadıkları macerası olduğunu söyledi, ancak geçen aylarda bir röportajda belirli bir favorisi olmadığını söyledi. “Aman Tanrım, çok yaptım, hangisini tercih edeceğimi bilmiyorum” dedi ve tekrar güldü. “Belki ‘Bir Zamanlar Batıda’,” dedi, “ve sonra pek çok diğerleri.”
İtalya’nın ulusal sinema şirketi Cinecittà ile birlikte düzenlenen MoMA töreni, Cardinale’nin daha iyi bilinen performanslarından bazılarını içeriyor. Ancak bu oluşumuyla Cinecittà, Amerikalı tarafından bilinme olasılığı daha düşük olan üç eseri de restore etti: “Bebo’s Girl” ve ayrıca Marco Ferreri’nin bir adamın papayla izleme takıntısını anlatan 1972 yapımı “The Audience” ve Pasquale Squitieri’nin 1990 “Atto ”su. di Dolore, oğlunun bağımlısı olan dul bir kadın hakkında.
Cardinale’nin adı sonsuza kadar dek İtalyan sinemasının klasikleriyle yaşayacak olsa da, 1957’de orada ilk ayak bastığında çok az İtalyanca biliyordu.
Cardinale, 1938’de Tunus’ta, onlarca yıl önce oraya yerleşmiş Sicilyalı göçmen bir aile çocuğu olarak dünyaya geldi. Cardinale, Mayıs Mahallesi Tunus yerel liman kenti La Goulette’de onun onuruna bir caddeye isim vermek için düzenlenen törende ANSA haber ajansına “Hala biraz Tunuslu başarabilir” dedi.
1957’de Tunus’taki En Güzel İtalyan yarışmasını kazandı ve bu yarışmada onun yıldız olma bileti olduğu ortaya çıktı: Venedik Sinema Şenlik gezisi.
Yazar ve eleştirmenler Masolino D’Amico, Cinecittà ve Electa tarafından MoMA haraçıyla aynı zamana denk gelen “Claudia Cardinale: The Indomitable” yayımı, o şenlikte olduğunu ve Cardinale’yi ilk kez çalıştırdığını, “tüm gençliğinde muhteşem” olduğunu hatırlıyor. zümrüt yeşili bikinisiyle paparazzilere poz veriyor.
Masolino, “Kamera tıklamalarından oluşan küçük yağmurun bir oyunu gibi olduğunu düşünüyor” diye yazıyor. “O – onu şimdi kapsamına sokma – seksiler olmaya çalışmıyordu ve belki de çekici bile değildi. Orada olmaktan mutluydu.”
Venedik’te, o zamanlar İtalya’nın en önemli yapımcılarından biri olan ve Pygmalion’un genç saflığı rağbet gören bir film yıldızına dönüştüren Franco Cristaldi’nin dikkatini çekti. Ayrıca oğlu Patrick Cristaldi’yi evlat edinerek hayat arkadaşı oldu. Cardinale’nin kızı Claudia Squitieri, şimdi 64 yaşında, “bakire hissini ve isteklerini” kırmamak veya toplumu aldatmamak için başlangıçta erkek kardeşi olarak kabul edildiğini söyledi.
Yıldızlığın bir bedeli vardı. Cristaldi sıkı çalışma ve disiplin talep etti ve 1962’de oyuncunun profesyonel ve özel yönü her yönünü deneyen bir sözleşme taslağı hazırladı. İsteksizce de kabul etti: Ailesi ona destekleyicidu ve büyütmesi gereken bir çocuğu vardı.
Bu hayat, 1973’te “I guappi” (“Blood Brothers”) setinde memleketi Pasquale Squitieri ile tanıştığında ve ikisi delicesine aşık sona erdi. Kariyerleri bir darbe aldı: Cristaldi, İtalya’da endüstri insanlarının karşılaştığı geçmekten korktuğu güçlü bir yapımcıydı.
Cardinale, Paris’e çekildikten ve Roma’da kaldıktan sonra bile Squitieri ile dokuz film yapacaktı. Hiç evlenmediler, sonunda ayrıldılar ama yakın kaldılar.
Claudia Squitieri ve Patrick Cristaldi şimdi anneleriyle birlikte Fransa, Fontainebleau burada bir evde yaşayanlar ve burada Cardinale, yüreğe yakın iki amacı desteklemek için bir vakıf kurdu: hakları kadın ve çevre. Cardinale, 2000 yılından beri kadınları ve kız çocuklarını yürütmeye yönelik çalışmalarını yürüttüğü için UNESCO’nun iyi niyetli elçisidir ve Venedik Sinema Şenlik’te sürdürülebilir filmler için bir ödüle sponsor olan bir çevre savunuculuğu grubu olan Green Cross İtalya’nın onursal başkanıdır. . Kuruluşu annesi için yöneten Squitieri, vakıf “parıltısını sürdürecek bir şey” dedi.
Cardinale, Squitieri’ye çok yakın olduğunu söyledi. “Sevdiğim bu evliliğin sahibi olduğum için kutluyum” dedi. “Bana bakın; ona bakmak.
Cardinale bu hafta New York’ta olmayacak için, ödül Squitieri alacak. Cuma günü “Bebo’nun Kızı” gösterimini, retrospektif için Manuel Maria Perrone tarafından yapımcılığını üstlendiği, oyuncunun yer aldığı tuhaf bir kısa film olan “Un Cardinale donna” (“A Woman Cardinal”) izleyecek.
Filmin Roma galasında konuşan Perrone, “Bu kadar güçlü bir ikona sahip bir idolle uğraşmak son derece zor, hatta kırılgan bir şey” dedi.
“Bunu hayatı boyunca yapıyor” dedi. “İkon olmak onun işi.”
Claudia Kardinal
3-21 Şubat tarihleri arasında Çağdaş Arka Müzesi’nde; moma.org.