Gençlerbirliği maçından beri Fenerbahçe tarafında kabahati daima ‘dıştaki unsurlara’ yükleme stratejisinin izlendiğini görüyorum. Evet ben de farkındayım bariz hakem kusurlarının, VAR kuşkularının. Tamam da ekibin kendi kendine şunu sorması gerekmez mi; ‘Biz niçin ileri gidemedik?’
23 Aralık 1959… O geceyi hiç unutmadım. Merhum annem de hiç unutmadı ölünceye kadar..
Zira o gece Fenerbahçe Avrupa Şampiyon Kulüpler Kupası’nın üçüncü maçında Fransa’nın Kaç kadrosuna 5-1 yenilerek elendi.
Birinci maçı 2-1 kazanmıştık ve Fenerbahçe’nin Avrupa kupalarındaki birinci büyük başarısıydı.
Çok umutlanmıştım.
Lakin Nice’te 2-1 yenilince üçüncü maça kalmıştı.
O gece radyoda maçı Halit Kıvanç’ın anlatımıyla işte bu çubuklu formamla dinlemiştim.
5-1 yenilince yatağa yattım ve sabaha kadar ağladım.
Çubuklu formam sırıslıklam oldu.
Fenerbahçelilik tarihimin en acı gecesidir…
PAZAR GECESi BENi Yeniden AĞLAMAKLI ETTiNiZ
O Fenerbahçe pazar akşamı beni bir sefer daha ağlamaklı yaptı.
Ve bu sefer yanıbaşımda annem de yoktu. Sonra kendimi avutmak için S Sport’tan, tıpkı saatlerde yayınlanan Kuzey Londra derbisini seyrettim.
Arsenal-Tottenham maçı bana çubuklu formamın üzerindeki gözyaşlarını unutturdu.
Lig sonuncusu Gençlerbirliği ile oynadığımız maçı, her zamanki üzere dostum Mustafa Taviloğlu’yla beş dakikada bir telefonlaşarak izledim.
O, Ali Koç’a oy verdi.
AZiZ BEY’E OY VERMiŞ BiR TARAFTAR OLARAK YAZIYORUM LAKİN..
Bense son kongrede Aziz Yıldırım’a oy verdim. Ancak benim için kongre bitmiştir ve meşruiyetçi bir Fenerbahçeli olarak gönlüm Ali Koç idaresinin başarılı olması ve Fenerbahçe’nin şampiyon olmasındadır.
Aziz Yıldırım’a oy vermiş biri olarak, yanlış anlaşılabilir diye de Fenerbahçe ile ilgili görüş yazmamaya dikkat ediyorum. Bu yazı da muhakkak bir “Zamanı gelmiştir” yazısı değil.
Güzel de niçin yazıyorum öyleyse bu türlü bir günde…
TAMAM DAİMA BiRLiKTE ‘ÜST AKIL’A VURALIM, VURALIM DA…
Nedeni şu:
Bu yıl birinci kere umutlandım…
Fenerbahçe’nin makus gününde ağlayan, iyi gününde de sevinçten ağlayan ancak fanatik olmayan bir taraftarın görüşüdür.
Maç gecesinden beri Fenerbahçe tarafında hatası daima ‘dıştaki unsurlara’ yükleme stratejisinin izlendiğini görüyorum.
Yani Fenerbahçe de, kendisine düşman bir ‘üst akıl’ hayaletine vuruyor da vuruyor.
Evet ben de görüyorum.
Bariz hakem yanlışları… Verilmeyen penaltılar, yanlış çizilen offside çizgileri, VAR kuşkuları…
İdarede KiMSE KENDiNE BERNARD LEWIS SORUSUNU SORMAYACAK MI?
Pekala tamam…
Ya gerisi…
Mesut Özil üzere milletlerarası bir starı alabilecek kadar fedakarlık yapmış bir ekibin kendi kendine sorması gereken sorular…
Ünlü tarihçi Bernard Lewis vefatından evvel yazdığı son kitapların birinin ismi ‘What’s Went Wrong?’du.
Yani ‘yanlış giden neydi?’
Orada Müslüman alemine şunu söylemişti: “Tarihiniz boyunca daima Batı’nın niçin ileri gittiğini sorup kendinizce yanıtını aradınız. Emperyalizm, sömürgecilik, Müslüman düşmanlığı falan…”
Tamam bunlar da var.
Uygun de bir de şu soruyu sormak gerekmez mi?
“Biz niçin ileri gidemedik?”
BiZ FORMAMIZI GÖZYAŞIYLA ISLATTIK, GRUP DA TERiYLE ISLATSIN
Kısaca… Fenerbahçe olarak biz her şeyi yaptık da, yalnızca öteki üst akıl yüzünden mi kaybediyoruz?
Sayın idare…
Sorun artık bu Bernard Lewis sorusunu kendinize.
Bizler, sadık taraftarlar çubuklu formamızı acı günlerimizde, 3 Temmuzlarda gözyaşıyla ıslattık.
Artık grup da biraz alın teriyle ıslatsın o formayı.
Hürriyet
