Bir Kadın Öncü İçin Animasyon Tarihinde Bir Yer Kazanmak

Elle programlama animasyonun öncülerinin hepsi erkekti – ya da en dayandırılan tarihçilerin (neredeyse sadece grupları) uzun ömürleri bize söylediğini söyledi.

Paul Terry (Çiftçi Al Falfa), Max ve Dave Fleischer (Palyaço Koko, Betty Boop) ve Walter Lantz (Woody Ağaçkakan) her biri iyi belgelenmiş erken katkılarda bulundu. Walt Disney, Dokuz Yaşlı Adam olarak mitolojik hale gelen bir ekip tuttu.

Bununla birlikte, bu yılın başlangıcında, animasyon uzmanı Mindy Johnson, 1920’lerin başındaki sıradan erkek animatörleri tasvir eden eski bir sınıf fotoğrafı olan bir çizimle karşılaştı. Bir köşede siyah görünüş özelliği belirsiz bir kadın vardı. Kimdi o? Johnson, başka bir animasyon tarihçisi olan yapının sahibi, “onun bir temizlikçi kadın veya muhtemelen bir sekreteri varsaydı” dedi.

“Ona, ‘Aynı zamanda bir animatör olabileceği hiç aklından geçti mi?’ dedim. Johnson alır. “Ve ‘Hayır’ dedi. Hiç de bile.”

Ancak Johnson, adını yıllar önce animatör olan vodvillerle ilgili belirsiz bir makale keşfettiği Bessie Mae Kelley olup olmayacağını merak etti.

Johnson’ın Minnesota’daki insanlara soğuk davrandığını, Iowa Üniversitesi’ndeki arşivlerini karıştırdığını ve San Diego’daki bir garajdan aşınmış nitrat sinema kutularını kurtardığını bulan bir soruşturmanın parçası olarak, Johnson önsezisini doğruladı. Kadın Kelley’di ve daha sonra arka yüzündeki titanları olacak birçok erkeğin yanında animasyon ve yöneticilik yaptı. Johnson’ın araştırmasına göre Kelley, kariyerine 1917’de başladı ve şu anda bir kadın tarafından bilinen en eski elle çizilmiş animasyon filmleri olarak kabul edilen kısa filmleri yönetmeye ve canlandırmaya başladı.

Temizlikçi kadın prensibi için bu kadar.

Johnson, “Tarih kaydediliyor, korunuyor, hakkında yazılıyor ve bir erkek bakış açısıyla arşivleniyor ve bu nedenle hiç kimsenin yaptıklarının seviyesini gerçekten incelememişti – katkıları genellikle tek bir cümle olarak geçildi,” dedi Johnson. “Son olarak, insanlar en bilgisayarlı beri animasyonu yürütülene dair kanıtımız var.”

Daha önce tarihçiler, Tissa David’i kendi elle çizilmiş işlerini yöneten bir kadının en eski örneğini görüyorlardı. 1953’te Jean Image’ın “Bonjour Paris” filmi anıldı. (Bir kadın tarafından yönetilen ve canlandırılan hayatta kalan en eski animasyon sineması, Lotte Reiniger’in 1919’daki “The iskelet of the Lovestruck Heart” filmi olacaktır.

Johnson bulgularını Pazartesi günü Los Angeles’taki Academy Museum of Motion Pictures’da sunacak. Akşam gerçekleştirme, Kelley’nin restore edilmiş, daha önce bilinmeyen iki kısa filminin halka açık ilk gösterimini içeriyor. Johnson, erkeğin “Çiçek Perileri” olduğunu ve 1921’de tamamlandığını söyledi. Bileşik animasyon içerir (üstte elle işletim animasyonu bulunan canlı çekim). Tatlı yavru, insan yaratıkları kanatlı yaratıklar çiçekleri uyandırır ve aralarında dans eder. Kelley, haber filmleriyle kullanan küçük bir Chicago evi olan Brinner Sinema Company aracılığıyla “Çiçek Perileri”ni tamamladı.

Johnson, “Formları muhteşem, özellikle de onu yaklaşık 15 yıl sonra olan Walt Disney’in ‘Tanrıça Baharı’ gibi bir şeyle karşılaştırdığınızda,” dedi. Disney’in Yunan Persephone efsanesine dayanan bir Silly Symphonies kısa sürede geçiyordu. “Bahar Tanrıçası”, Disney için kritik bir atlama taşı olarak görülüyor çünkü çığır açan “Pamuk Prenses ve Yedi Cüceler” (1937) ile insan biçimlerinin koruyucularına yönelik teknikler büyümesi için hüküm sürüyor.

Kelley’nin ikinci sineması bir Noel temasına karar verdi ve 1922’de yapıldı. Stop-motion animasyon içerir ve şömine rafından sarkan bir çorapla çıtırdayan bir ateşin yanında kitap okuyan bir kız bulur. Noel Baba kitaptan çıkarmaya ve ziyaret etmeye başlar.

Akademi Müzesi’nin sinema sistemlerinin koruyucu yönetici direktörü Bernardo Rondeau, “Mindy, bu dünyanın başlangıcı ve arka formu Doğum anlayışımızdaki önemli bir sakinleri doldurarak önemli bir atılım yaptı” dedi. Johnson’ın müzedeki sunumu, çoğu kez Akademi Sinema Arşivi’nden mülkleri ve restore edilmiş filmlere adanmış yeni bir dizi gösterimi ve söyleşinin bir parçası.

Johnson’ın Kelley’nin büyük yeğeninin elinde bulunan San Diego’da bulunan malzeme zulası, kısa filmlerin içinde kullanılan orijinal Pirinç kağıdı çizimlerini de görünümü; bakır baskılar; bir günlük ve defterleri değil; ve Kelley tarafından notasyonlu fotoğraflar. Sinemalarından biri, Kelley’nin 1918’de çıkış yapan çizgi roman “Gasoline Alley”den kutu karakterlerle yönetilen, ağır hasret görmüş bir kısa animasyon aracı.

Johnson ayrıca Kelley’nin Paul Terry’nin etkili “Aesop’s Fables” serisinden (1921 – 1933) bir ücret çiftinin tasarlanmasına ve canlandırılmasına yardımcı olduğunu keşfetti. Johnson, Walt Disney’in diziden ilham almaktan gidişini kaydetti. (“Hedefim ‘Aesop’s Fables’ kadar iyi karikatürler yapmaktı.”)

California Institute of the Arts ve Drexel Üniversitesi’nde tarihi animasyon dersleri veren Johnson, ilk verileri tanınmayan sanatçı ve yazarları koruyan 384 sayfalık bir inceleme olan 2017 tarihli “Ink & Paint: The Women of Walt Disney’s Animation” adlı kitabıyla tanınıyor. Walt Disney Studios’un. Şu anda Kelley hakkında bir kitap ve belgesel üzerinde çalışıyor – belki de 2013 sinema filmi “Finding Vivian Maier”in animasyon versiyonu, daha önce ortaya çıkan önbellek fotoğrafları onun başarılı bir sokak görüntüsünü olarak ölümünü sonra kapsamını sağlayan bir dadı hakkında.

Johnson, “Bess’in mirasını geri almasına yardım etmek istiyorum,” dedi.

“Kısmen, animasyon alanı hala yargılama hakim olması nedeniyle önemli,” diye ekledi. “Kız bölgelerime Bess’ten duruşumda duruşlarının geleceğini gördüm. Evet, bu masada benim de yerim var diyorlar. bir yerim var kafasındabu masanın.”