Bakan Selçuk, TV100’de canlı yayınlanan “Nokta” programında Okan Bayülgen’in sorularını yanıtladı. Selçuk, 2,5 yıllık vazifesinde iki öğretim yılının salgın nedeniyle dışarıda kaldığını, bu süreçte yapılması gerekenleri gerçekleştirmeye çalıştıklarını tabir ederek, şu andaki yaptıklarının gelecekteki vizyon için kıymetli bir altyapı oluşturduğunu söyledi. Selçuk, “Biz z-kuşağı ile bir arada bir grubuz. Onların kahramanı olmak ya da bakanı olmak benim için ikinci planda. Ben onların öğretmeniyim. Öğretmen olarak kimi vakit çok güzellerine gidecek şeyleri söylerim, yaparım lakin kimi vakit da bazen güzellerine gitmeyecek şeyleri de sorumluluğum gereği söylerim. Bizim ana sorumuz çocuklarımızın nasıl bir gelecek beklediği. Bugünkü sorunlar geçer. Bir çıkış var. Bunun yolu bulunacaktır. Hiç kimse umudunu kesmesin” dedi.
ÖĞRENCİ DAVRANIŞLARINDA DEJENERASYON OLACAK
Bakan Selçuk, 8’inci ve 12’inci sınıfların yüz yüze eğitime devam etmesi ve yapılacak imtihanlara ait soru üzerine, Bilim Kurulu’nun datalarına, istatistiklere nazaran hareket ettiklerini söyledi.
Okulun, toplumsal alakalar kurma, arkadaşlarla vakit geçirme ve cümbüş kimliğinin salgın öncesine kadar pek anlaşılmadığını vurgulayan Selçuk, şöyle devam etti: “Bilim insanlarıyla görüştüğümüzde ‘İstatistikler okulların kapalı olmasını gerektiriyor’ dediğinde biz kapatıyoruz. ‘Artık şu noktada iyi, açılabilir.’ dediğinde de açıyoruz. Şayet ben hiç açmazsam, tırnak içinde söylüyorum, salıverirsem, çocukların davranış kalıpları, davranış örüntüleri ve çalışma alışkanlıkları, bunların hepsinde dejenerasyon oluşacak. Çocuğun bir periyotta 3 imtihanı, projesi, ödevi var. Bunların hepsini boş verin, liselilere yalnızca bir imtihan olsun diyoruz.”
İMTİHANLAR OLMAZSA HER ŞEYİ BIRAKIYORLAR
Ulusal Eğitim Bakanı Ziya Selçuk, lise müfredatının öğretimdeki değerine değinerek, bunun 5-6 sene sürecek bir döngü olduğunu söyledi.
Türkiye’nin eğitim sisteminin önemli ziyan görmesiyle ilgili bir durumun kelam konusu olduğunu belirten Selçuk, şunları söyledi:
“Ben ‘Her şeyi boş verin’ diyerek güzel görülmekten yana mı olmalıyım? Salgın var, inanılmaz bir durum var, bir, iki, üç imtihan değil, bir imtihan olsun bakış açısındayım. Büsbütün boş verdiğimizde, canlı dersler kapandığında ya da imtihanlar olmadığında çocukların yüzde 90 civarı her şeyi bırakıyor. Çocuğun şayet ortam zorlamasa yahut koşullar yönlendirmese çalışıp çalışmadığını nasıl tahayyül edersiniz. Çoklukla mecburi ortam olursa, ödev beklentisi, imtihan beklentisi olursa hazırlanma mümkünlüğü yükselir. Şayet hiçbir şey olmazsa, hiçbir şey olmaz.
GERİLEME OLMASIN DİYE KÖY OKULLARINI AÇTIK
Köy okullarını uzun müddet açık tuttuk. İlkokulları beş gün açtık. İmtihan kümelerinde ruhsal gerilim gördüğümüz için 8 ve 12’inci sınıfları, akademik gerilim oluşan, gerileme ve kaybın kelam konusu olduğu için de köy okullarını ve ilkokulları açık tutmaya çalıştık. Okullar daima denetim edildiği için salgın açısından daha inançlı. Çocukların ruhsal yapılarının iyileştirilmesine yönelik çalışmalar yaptık, psikososyal müşavere sınırı kurduk, ruhsal danışmanlar anne yahut çocuklar aradığında 24 saat hizmet veriyor.
AŞI SÜRECİ HASSASİYETLE PLANLANIYOR
425 bin öğretmenimizin aşı süreci başladı. İstedikleri vakit randevu alıp gidip aşı olabilirler. Birinci evvel ilkokullardan ve köy okullarından başlanmıştı. Biz 1 milyon 259 bin arkadaşımızın kimlik bilgilerini Sıhhat Bakanlığıyla paylaştık. Burada kıymetli olan aşı tedarik süreci. Aşıyı Sıhhat Bakanlığı planladığı için ve hakikaten çok hassasiyetle planlıyorlar.
Lise imtihanları 3 Mayıs’a ertelendi. Halihazırda mevcut şartlar önümüzdeki kabine toplantısında Cumhurbaşkanımızın liderliğinde Bakanlar Kurulu’nda yapılacak tartışmalarla ortaya çıkacak sonuçlar bize tabloyu tekrar gösterecek. Bilim Kurulu’nun teklif paketi tekrar karşımıza çıkacak. Biz şayet Bilim Kurulu’nun teklifiyle Sıhhat Bakanlığının ortaya koyduğu fotoğrafla ortaya çıkan tablolara ve dataya bakarak bu türlü bir şey gerekiyorsa bu türlü bir şeyi natürel ki yaparız. ‘Önce sağlık’ deyip de bunun gereğini yapmamak olabilir mi? Alışılmış ki yapacağız. Bundan 2 hafta evvel ‘100 bine yakın öğretmenimiz aşılandı ve bu süreç devam ediyor.’ demiştim. Bugün, 425 bin öğretmenimizin aşı süreci başladı. İstedikleri vakit randevu alıp gidip aşı olabilirler. Birinci evvel ilkokullardan ve köy okullarından başlanmıştı. Biz 1 milyon 259 bin arkadaşımızın kimlik bilgilerini Sıhhat Bakanlığı’yla paylaştık. Burada kıymetli olan aşı tedarik süreci. Aşıyı Sıhhat Bakanlığı planladığı için ve nitekim çok hassasiyetle planlıyorlar. Günlük olarak da arkadaşlarımız temas halinde. Bugün bir küçük küme yazışmalarda eksik bırakılmış çabucak karşılıklı olarak 1 saatin içinde düzeltildi. 8-12’lerle ilgili olarak da Sıhhat Bakanlığı planlaması dahilinde bunu en kısa vakitte yapacak. Bu büsbütün aşı tedarik süreciyle ilişkili. Anaokulu öğretmenleri öncelikli.
SAYIYI NASIL ARTIRABİLİRİZ ÇABASINDAYIZ
Daima vilayetleri ve ilçeleri dolaşıyorum her birinde atama bekleyen meslektaşlarımızla karşılaşıyoruz. Geliyorlar sohbet ediyoruz, konuşuyoruz. Bu sorular elbette konuşulacak. Bunlar, onların hayatının sorusu, geleceğinin sorusu. O yüzden de onların bu soruyu sormalarından daha doğal bir şey olamaz. Burada değerli olan şey şu; biz çok uzun yıllar boyunca AK Parti devrinde daima 40 binlerin üzerinde bir atamayı gördük. Geçen sene de gördük, ondan evvelki yıllarda de gördük. Hatta bazen daha fazla sayılar kelam konusuydu. Bu sene salgının getirdiği şartlar ve diğer bütçe imkanlarıyla ilgili olarak 20 binle sonlu kaldı. Elbette bunun artması noktasında her kademe bizim arzlarımız, müracaatlarımız, tartışmalarımız, görüşmelerimiz var ve devam ediyor. Doğal ki olmasını istiyoruz. Bir taraftan da bu Ulusal Bakanlığı’nın misyon alanıyla Maliye Bakanlığı’nın vazife alanının ve öteki kuruluşların vazife alanı açısından bakıldığında arkadaşlarımız da Ulusal Eğitim için en iyi olan ne ise onu istiyorlar. Lakin bütçe imkanları çerçevesinde ne yapabileceklerini paylaşıyorlar. Bu noktada biz neyi daha fazla ilerletebiliriz, bu sayıyı nasıl artırabiliriz uğraşı içindeyiz.
PANDEMİ VE DİJİTAL EĞİTİM
Eğitim aslında dünyadaki en muhafazakar kurumlardan birisidir. Çok dirençlidir. Zira statükoyla yakından teması vardır. Eğitimin bu kitlesel yapısı sanayi toplumunun ikinci periyodunun ortaya çıkardığı bu kitlesel eğitim, bir fabrika eğitimi üzere aslında. Orada kişi ya da birey yok, orada büyük bir kitle var. Bunu daima fabrika yemeğiyle anne yemeğine benzetirim. Anne yemeği daha farklıdır, şahsa özel eğitim. Salgın devriyle bir arada birtakım fırsat pencerelerimiz çıktı. Her vakit hayatımın genel bakış açısına olduğu üzere, ben olaylara şu mu bu mu diye bakmıyorum. Hem o hem de o diye bakıyorum. Tabiatın mantalitesi ve diyalektiği manasında o denli bakıyorum.” İnsanın ünsiyetle yetiştiğini lisana getiren Selçuk, eğitimin de bu kapsamda kıymetlendirilmesi gerektiğini söyledi. Selçuk, bunun kısmen dijital eğitim de olabileceğini de aktararak, “Şimdi izleyenler ilgileniyor ve izliyorlar bizi. Aslında dijital olarak bağlıyız. Oradaki hisleri nedir? Bizim onlar üzerinde uyandırdığımız etkileşim nedir? Aslında burada da var. Etkileşimin diğer bir örüntüsü bu. Ancak, yüz yüze eğitimin yeri çok diğerdir. Biz elbette yüz yüze eğitimi öncelikli olarak istiyoruz. Biz bir çocuğun sabahtan akşama kadar birebir yerde oturup da 8 saat teorik ders almasının hakikat olmadığını düşünüyoruz bir taraftan. Bir çocuk Türkiye’den ya da Amerika’dan yahut öbür yerden bir ders alsın ben onu karnesine not diye yazayım. Niçin olmasın bu? Bunu yapabiliriz. Neden öğretmenlerimizin eğitiminde illa yaz aylarını bekleyeceğiz?
Talep temelli hizmet içi eğitime geçtik. Öğretmenler 5-6 ay üzere müddette çok fazla dijital maharet kazandı. Şahsileştirilmiş eğitime yanlışsız bir seyahatimiz var. Bunu da yavaş yavaş başlatıyoruz. Büyük bir dijital platform kuruyoruz. Seç, beğen, izle sisteminde. Veliler için, yetişkinler için, kırsal alandakiler, kenttekiler için, hangi alanda, hangi eğitimi isterseniz fiyatsız ve her gün devam eden, sertifikalı eğitimlerin olduğu bir platform.
KENDİ KÜLTÜR NOSYNOUMUZDA ÜRETMEK ZORUNDAYIZ
Ulusal Eğitim Bakanı olmadan evvel 3 sene Talim ve Terbiye Şurası Başkanlığı yaptım. Makro sistemleri inceleme fırsatı buldum. Böylelikle dünyadaki eğitim sisteminin iktisat ile münasebetini, bunun da demokrasiye yansımasını tahlil ettim. 100’den fazla ülkeden daha fazla öğrencimiz var. Bunların hepsini hem teorik olarak inceledim hem de sistematik uygulamalar yapma imkanım oldu. Temel soruyu şöyle kuruyorum, ‘Dünyanın gittiği yere gitmek istiyor muyuz?’ Şu anda bakıyorum, eğitim dünyada neden yapılıyor? Global sermayenin iş gücü ve istihdam potansiyeline hazır elemanlar yetiştirmekle ilgili bir düzeneğe sahip. Biz eğitimi insanlaşma ve kemale erme süreci olarak temelde görüyoruz ve insanın çift kanatlı olmasını önemsiyoruz. Yani bir taraftan akademik bahisler, teknik konular lakin başka taraftan da toplumsal, duygusal maharetler, ulusal kıymetler, üniversal pahalar, sanatla alaka. Şayet bunlar olmazsa tek kanat olacak. Pekala dünya buraya hakikat mu gidiyor? Bence oraya hakikat gitmiyor. Finlandiya ile ilgili çok konuşuluyor. Bizim okullarımızda 750 bine yakın Suriyeli öğrencimiz var. Finlandiya’nın tüm öğrencileri 750 binin altında. Her ülke parmak izi üzeredir. Buranın eğitim sistemi, buranın toprağından çıkar, ithal olmaz. Bundan ötürü da biz eğitim teorimizi insan yetiştirme yaklaşımımızı kendi kültür nosyonumuz içinde üretmek zorundayız.
TÜRKİYE’DE OKULLAR ORTASI İMKAN VE ÖĞRENME FARKI YÜKSEK
Türkiye’nin okullar ortasındaki imkan ve öğrenme farkının yüksek. Bunun azaltılması gerekiyor. Eğitimde üniversal lisanla ilgili birtakım kodları dikkate alarak sınavdaki soruların sistematiğini değiştirdik. Ezbere dayalı değil, muhakeme yeteneğine ve yorumlamaya dayalı soruları ön plana çıkardık. “Kurslarımızla köylerdeyiz” projemiz var. Eğitim, aslında hayat uzunluğu sürer. Halk Eğitim Merkezlerimiz var. Kentlerde beşerler bu merkezlere gelip rastgele bir bahiste eğitim alabilir. Lakin köylerde insanlarımız var, onların her gün kente gidip kurs almaları güç. Muhtarlara birinci sefer mektup yazıyorum, ‘Biz sizin köye gelelim, öğretmenlerimizi getirelim, kursumuzu ayağınıza getirelim, seracılık öğretelim size. Sertifika verelim size. Bu sertifikayla iş yapabilirsiniz, kamu kurumlarına başvurabilirsiniz’ dedik. 380 civarında alanda hangi köy bizden kurs isterse biz o köyün atmosferine de bakıp orada neye muhtaçlık varsa öncelikli alanlar ortaya koyuyoruz. Halkımızın bu manadaki eğitimine katkı sağlayıp üretime girmelerini sağlıyoruz. Halk Eğitim Merkezlerine pandemi devrinde de fazla talep oldu. Birtakım okulların hafta sonları Halk Eğitim Merkezi olarak hizmet verdi.
TABAN 100 BİN ATÖLYEYE GEREKSİNİMİMİZ VAR
Tasarım-beceri atölyelerimiz var. Ben bütün sistemin yalnızca kağıt kalem sistemi olmasını istemiyorum. Ben çocukların ellerini kullanmasını istiyorum. Çocukların seramikle, toprakla, robotla, sporla uğraşması gerekiyor. Bunu için atölye gerekiyor. Tasarım-beceri atölyeleri ile okullarımızda 10 bin civarında atölye kurduk. Taban 100 bin atölyeye muhtaçlığımız var. Bu atölyelerde öğrenciler tecrübe sahibi olacak ve 12’nci sınıfa geldiğinde ‘Acaba hangi kısmı seçsem ki’ demeyecek zira neye yatkın olduğunu görecek.
ŞAHSİLEŞTİRİLMİŞ EĞİTİM SEYAHATİ
Masal anlatıcılığıyla ilgili 220 bin öğretmene Masal Öğretmenliği Sertifikası verildi. Masal meskenleri açtık. Salgından ötürü kimi şeyleri yapma fırsatımız arttı. Mesela salgından evvel birtakım derslerin uzaktan yapılması kelam konusuydu. Lakin, ‘Nasıl yapılacak, ders uzaktan mı yapılır’ formunda yorumlar vardı. Lakin, değerli olan şu, yüz yüze eğitimi olağan ki yapacağız ancak bu türlü bir imkanımız varsa, EBA üzere, internet imkanımız üzere neden çocuk ferdi olarak eğitim almasın? Herkes birebir şeyi niçin yapmak zorunda? Şahsileştirilmiş eğitime yanlışsız bir seyahatimiz var. Bunu da yavaş yavaş başlatıyoruz. Büyük bir dijital platform kuruyoruz. Seç, beğen, izle sisteminde. Veliler için, yetişkinler için, kırsal alandakiler, kenttekiler için, hangi alanda, hangi eğitimi isterseniz fiyatsız ve her gün devam eden, sertifikalı eğitimlerin olduğu bir platform. Bu çerçevede de önümüzdeki sürecin buraya aktığını göreceğiz
Hürriyet