Açılış konuşmasını yapan Ulusal Eğitim Bakanı Ziya Selçuk öğrencilerin merakla beklediği imtihanların ertelenmesi ile ilgili “Eğer Bilim Kurulu’ndaki hocalarımız tabloyu ortaya koyduklarında bunların ertelenmesi gerekir bir halde tekrar bir tanzime muhtaçlık var denildiğinde, inanın hiç tereddüt etmeyiz derhal yaparız.” diyerek şöyle konuştu:
ÇOCUKLARIN RAHAT ETMESİ İÇİN UĞRAŞ EDİYORUZ
“Dünyanın sıkıntı vaktinde salgın devrinde, Türkiye’nin bu sıkıntı devrinde şundan emin olmanızı isterim; biz öteki ülkelerde gün gün ne yapılıyor bunları takip ediyoruz. Çocuklarımızın rahat etmesi için onlara imkanlar sunmak, onların önünü açmak için uğraş ediyoruz. Kolay değil güç bir durum. Birçok karara da bağlı tabi. Oturup tek başınıza bir kıymetlendirme yapacağımız bir durum da kelam konusu değil. Ortak bir akıl çerçevesinde danışarak kararlar alınması gerekiyor. Zira çocuklara dair kararlar alıyoruz ve bu son derece dikkatli olmamızı gerektiren bir durum.
KARARLARI TEKRAR GÖZDEN GEÇİRİRİZ
Riskin düşük düzeyde de olsa dikkate alınması gerektiğini eğitim bilimciler olarak kendi içimizde değerlendirip bu türlü yapıyoruz. O yüzden açıp kapatmalar oluyor. 3 Mayıs’taki imtihanlarla ilgili bakış açımız şu; şayet hocalarımız tabloyu ortaya koyduklarında bunların ertelenmesi gerekir bir biçimde tekrar bir tanzime muhtaçlık var denildiğinde, inanın hiç tereddüt etmeyiz derhal yaparız. Bizim hiçbir halde bir ısrarımız ya da bir beklentimiz olamaz, buna hakkımız yok. Zira çocuklarımız, değerli velilerimiz, öğretmenlerimiz değerli bizim, o yüzden de tümüyle tabloya bakıp, bilgiye bakıp, bilime bakıp, bu türlü bir kararı gözden geçiririz, yine ele alırız.”
ÇOCUKLARIN ETKİLENME ORANI DÜŞÜK
Bilim Şurası üyesi Ateş Kara “Bizim geleceğimiz en kıymetlimiz çocuklarımız. Dünyada öteki bir toplumun bu kadar değer ve kıymet verdiğini söylemek mümkün müdür bilmiyorum. Onlar için çok büyük tedirginlikler yaşadığımız biliyorum. Bu günleri atlatacağız ve onlar çok daha güçlü olarak geleceğe adım atacaklar” diyerek şöyle konuştu:
“Bulaş suratında artış var. Çocuklarda artış var mı dersek hayır yok. Çocuklarımızın bu hastalıktan etkilenme oranları çok düşük. Yani bu hastalığın çocuklarımıza sorun yaratma ihtimali çok düşük. Lakin toplum içindeki sayılar arttıkça istesek de istemesek de hasta olan çocuklarımızla müsabakaya başlıyoruz. Hasta olan çocuk derken semptomları olan çocuklarımızdan bahsediyoruz. Lakin çocuklar da virüsü alabiliyorlar ve aldıkları formda de taşıyabiliyorlar. Bizim kurallarımızı koyarak çocuklarımızı okula devam ettirebiliyorsak mümkün olduğunca okulları açık tutmamız gerek. Meskende artık çocuklarımız sahiden zahmet yaşamaya başladılar. Bizim algılayabildiğimiz lakin pek çok çocuğumuzun algılayamadığı bir tehdit bir virüs var. Bunu onların hem bizden hem de öğretmenlerinden dinlemeye muhtaçlıkları var.
ÇOCUKLARA BULAŞ GENELDE MESKENLERDE
Çoklukla bu virüsün alına ya da çocuklara geçişi meskenlerde oluyor. Meskenlerde şayet en ufak bir hastalığı olan kişi olursa o çocuğu okula göndermeyip test yaparak sonuç negatifse sonra okula gönderirsek inanın okullardaki geçiş mümkünlüğünü çok önemli manada azaltmış oluruz. “
GÖZALTINDAYIZ
Erken çocukluk eğitimcisi ve çocuk gelişimci Prof. Dr. Belma Tuğrul sürecin bize birçok öğretisinin olduğunu tabir ederek anne babalara seslendi:
“Sevgili anne babalar; çocuklar bizi izliyor. Yani gözaltındayız. Onlar bizim baş etme ve baş edememe yollarımızı izliyorlar. Tahminen dışarıda en az temas var fakat içeride çok yüksek seviyede temasa muhtaçlık olunan devirdeyiz. Her şeyi başaramayacağımızı biliyoruz. Lakin çocukların da bunu biliyor olması, bizim bu durumdan tahminen onlar kadar etkilendiğimizi çocukların da bilmesi lazım. Sıkıntı günler geçiriyoruz fakat sizi 14 ay öncesine davet ediyorum. Birinci covid ile karşılattığımızda ne düşünmüştük. O günkü telaşımızda bir değişiklik oldu mu? Onun yerine öteki şeyler girdi. Birinci anda bilmediğimiz bir şeydi. Fakat sonra onunla tanıştık. Ve o tanışma bize kimi hünerlerimizi geliştirme konusunda bir yol açtı.
KIRILGANLIKLARIMIZ ÇOCUKLARI ETKİLİYOR
Çocuklar biz yetişkinlerden daha süratli öğreniyorlar, daha kolay adapte oluyorlar. Lakin bizim kırılganlıklarımız çocukları etkiliyor. Onların bir özgeçmişi, bir kıssası var tıpkı ailemizin öyküsü üzere. Şayet biz bir aile olarak farklılıklarla baş etme konusunda, sorunları çözme konusunda çocuğumuza fırsat veriyorsak, çocuğumuzun kendisini söz etmesi için ona yaratıcı yollar açan bir aileysek, çocuğumuza inana güvenen, açtığı yolda onu takip eden, ona sorumluluk veren ve üstesinden gelebileceğine inanan bir aileysek, işte bu yaşadığımız devirde bu ailelerden gelen çocuklarımız kendilerini toparlama konusunda daha güçlü marifetler gösteriyorlar. Şimdi yolun sonuna gelmedik lakin yola çıktık. Yolda kaybolabiliriz, yanlış yola girebiliriz. Bu yolda karşılaştıklarımız bize çok farklı ufuklar açabilir. Öğreniyoruz. Ben çok şey öğrendim, eminim siz ve çocuklarınız da öğrendi. Bizim anne baba olarak beklentilerimiz ve hayallerimiz var, çocukların da o denli. Çocukların rutinleri değişti. Alışkanlıklar değişti fakat yeni şeyler çıktı ortaya.
UMUDUMUZU KESMEMİZ GEREKİR
Sıkıntı oyunu bozar mı? Bozar. Lakin vaz mı geçeceğiz? Çocuklar hikayeleriyle bugüne geldiler, tıpkı bizim hikayelerimizle bugüne geldiğimiz üzere. Vakte gereksinimimiz var. Şimdi yapamadığımız lakin yapma umudunda olduğumuz çok şey var. Sorunlarımızı çözme konusunda birbirimize yol göstereceğiz. Çözebilecek miyiz? Sanmıyorum lakin bu umut. Umut için buradayız. Elimizde ne varsa onları kullanacağız. Öbür avucumuza da toparlayabildiklerimizi alacağız. Sonra ikisini birleştireceğiz. Vakte gereksinimimiz var. Kendinize inanıyorsanız çocuğunuz da inanacak. İnandığınızı çocuklar hissetsinler. Zira çocukların umutlarını kesmemesi gerekir.
GÖNÜL GÖNÜLE DİYALOG KURMAK
Çocuklar etkilendiler. Biz onlar için bir kurgu yaptık. Bu durumdan nasıl etkilenmeyeceklerini var sayarak bir şeyler yaptık. Bunların bir kısmı çocuklara yaramıştır. Şöyle bir geriye çekilip bakmak lazım. Çocukların biraz sakinliğe, kendisinin oradaki durumunu görmeye ve onunla ilgili arar vermeye gereksinimleri var. Çocuklar sıkılıyorlar evet. Çabucak gerisinden onlara bir tahlil buluyoruz. Sıkılıyor olmaları tahminen de kendilerini keşfetmek için bir yol bulmak için kıymetli bir fırsat olacak. Lakin konuşmak tahminen şu anda en fazla yapacağımız şey göz göze gönül gönüle diyalog kurmak.”
Hürriyet