İnegöl merkeze 12 kilometre uzaklıkta yer alan ve o yıllarda ismi Domaköy olan Şehitler Mahallesi de büyük kayıplar verdi. İşgal güçlerinin son püskürtüldüğü yer olan mahallede, Türk ordusunun karargahındaki biri yüzbaşı 11 asker ile yetişkin erkeklerin tamamı şehit düştü. O yıllardan bugüne yalnızca cami ve minaresi ile tarihi hamam kalıntısının ulaşabildiği köyün ismi, 1970’te Şehitler olarak değiştirildi. İstiklal Harbi’nin üzerinden yaklaşık bir asır geçmesine karşın tarlalardan hala top mermileri, el bombaları ve çeşitli mühimmatlar çıkıyor. Şehit askerlerin ve vatandaşlardan kimilerinin mezarları, mahallenin girişindeki Şehitler Abidesi’nde bulunuyor.
“Hem gelirken hem de giderken burayı yakmışlar”
İnegöl Kaymakamı Şükrü Görücü, Kurtuluş Savaşı’nın kazanıldığı 30 Ağustos 1922’nin çok büyük bir mana tabir ettiğini söyledi. Kurtuluşa giden yolda meşalenin tüm yurtta kanla ve canla çaba verilerek yakıldığını belirten Görücü, şöyle konuştu: “Şair, ‘Bayrakları bayrak yapan üstündeki kandır, toprak şayet uğrunda ölen varsa vatandır’ diye coşmuştur. Bu toprak bizim, bu topraklar mübarek, bu topraklar kıymetli. Yaklaşık 100 yıl evvel kırsal Şehitler Mahalle’mizde yaşayan insanlarımız da bu vatana sahip çıkmak için şehit oldular. Erkeklerinin tamamı şehit olan bir mahalle. Bu toprakları bize vatan yapan aziz şehitlerimizi rahmet ve minnetle anıyorum.”
Mahalle muhtarı Buyruk Güneş de hala 547 kişinin yaşadığı Şehitler’in, İstiklal Harbi’nde büyük zayiat verdiğini vurguladı. Karargahtan 11 asker ile köylü şehitlerden 13’ünün kabirlerinin, 1972’de yapılan şehitlikte bulunduğunu lisana getiren Güneş, “Kurtuluş Savaşı’nda toplam 153 şehidimiz var. Yunanlar hem gelirken hem de giderken burayı yakmışlar. Bir minaremiz, bir kuyumuz, bir de tarihi hamamımız kalmış.” dedi.
“Askerler görmesin diye fırında saklamışlar”
Mahalle sakinlerinden İbrahim Karagöz (63), şehitlerin isimleriyle ilgili bilgi sahibi olmadıklarını anlattı. O periyot yaşanan zorlukları ve verilen çabayı büyüklerinden dinlediğini belirten Karagöz, şu sözleri kullandı: “Babaannem, işgal vaktinde 13 yaşındaymış. Yunan askerleri köyü yaktığında ‘Seni görmesinler’ denilip ekmek fırınının içine gizlemişler. Saklandığı yerde ayaklarının altı yanmış. Köyümüz çok yıpranmış, daha sonra tekrar kurulmuş. Burada karargah varmış, eski Bursa yolunda. Karargahtan 11 asker de şehit olmuş. Birinin Yüzbaşı Şerif Beyefendi olduğu biliniyor. 2 askerimizden birinin dişleri altın çıktı. Birinin de yüzüğünde ‘Manisalı Halil’ yazıyordu. 1972 yılında kemikler çıkarılarak nakledildi.” Müslüm Akça (62) ise cetlerinin canları değerine kendilerine emanet ettiği bu toprakları korumak kendilerinin de tıpkı fedakarlığı göstereceğini tabir etti.
Hürriyet
