Bu sefer ailece Türkiye’nin en batı ucuna, güneşin en son battığı Gökçeada’ya gerçek yola çıktık. Çanakkale’ye bağlı Gökçeada ‘yavaş şehir’ listesinde ülkemizi temsil eden 18 yerden biri. Tekirdağ, Malkara, Keşan yolunu takip edip Keşan’dan Gelibolu yoluna saptık. Feribot sonrası kısa bir seyahatin akabinde merkezden geçerek birinci durağımız olan eski Rum köyü Zeytinli’ye (Aya Teodoroi) vardık. Burası adanın en eski yerleşimlerinden. Arnavutkaldırımlı sokakları, küçük kafeleri ve yol kenarında ikramlık eşya satan tezgâhlarıyla gezginlerin de ilgi odağı. Dünyadaki yaklaşık 300 milyon Ortodoks Hristiyanın manevî başkanı, 1991’de patrik duyuru edilen 1. Bartholomeos 1940’ta Zeytinli Köyü’nde dünyaya gelmiş.
Gökçeada’nın dibek kahvesi meşhur. Sabah kahvesi seviyorsanız ‘Madam’ın Yeri’ne kesinlikle uğrayın. Dövülerek öğütülen bu kahvenin en lezzetlisini Zeytinli Köyü’nde içebilirsiniz. Madam’ın Yeri dışında Zeytinli’de pek çok küçük köy kahvesinde de dibek kahvesini tadabilirsiniz. Çocuklar ada muhallebisinin tadına bayılıyor. Rumlara has peynirli açık pideyi andıran ‘cicirya’yı denemek üzere Madam’ın Evstratia Cicirya Evi’ne gidebilirsiniz.
Buzla servis edilen vişne özü ‘vişnada’ da epeyce lezzetli. Adanın denizi güney kıyıları kadar tuzlu, Ege’nin rüzgâr alan koyları kadar da bulanık değil. Biz denize girmek için çamurunun deri hastalıklarına ve romatizmaya iyi geldiği söylenen Tuz Gölü’nü, Kokina ve Kapıkaya plajlarını geçip Karadenizli bir gemicinin konut yapmasından sonra ‘Lazkoyu’ olarak anılan kıyıya gittik. Hafta sonları kalabalık olan kıyıda şezlong ve şemsiye kiralayabiliyorsunuz. Adanın pek çok koyunda tesis yok. Otomobilinizi gözünüzü kestirdiğiniz bir yerde kenara çekip biraz engebeli bir yoldan inerek denize ulaşabiliyorsunuz. Oğlum başta “Buradan mı denize gireceğiz” diye şaşırsa da yalnızca bizim ailemize özel, ıssız bir plaj fikrinin güzeline gittiğini söylemeliyim. Biz adada nereye gidersek gidelim havlumuzu, hasır örtümüzü, şemsiyemizi ve içine içecek ve atıştırmalık koyduğumuz buz çantamızı yanımıza alıyoruz. Oğlum da kovasını, küreğini yanında taşıyor. Mayo değiştirmek için de ona pelerin halindeki havlulardan aldık.
Adada sevdiğimiz öteki bir plajsa Uğurlu Köyü’ndeki ‘Gizli Liman’. Aydıncık Koyu’ndaki 2.5 kilometrelik bir kumsala sahip Gökçeada Sörf Eğitim Merkezi (www.surfgokceada.com) bu işe başlamak için iyi bir yer. Yüklü olarak Bulgaristan, Yunanistan ve Romanya’dan gelen sörfçülerin konakladığı eğitim merkezinde ‘kite surf’ (uçurtma sörfü) ve rüzgâr sörfü eğitimleri veriliyor. Çocukları da kabul eden Radikal Sörf Okulu’nda küçüklerin uzunluk, kilo ve yaş bilgisine nazaran yönlendirme yapılıyor. Biz sörf yapmayı denemesek de oğlumla birlikte tüm öğlenden sonra rüzgârla havada adeta dans eden atletleri izlemekten çok keyif aldık. Bir sonraki gelişimizde de birlikte ders almaya karar verdik.
Müdafaa altına alınan yaşlı çınar ağacı
Adada eski halini koruma eden Rum köyleri de var. Adanın batı kısmındaki tek Rum köyü Dereköy (Skinudi). Yeni Bademli ve Eski Bademli (Giliki) köylerini de gördük. Eski Bademli Köyü müdafaa altındaki dört Rum köyünden biri. Günbatımını tarihi kale kalıntılarının olduğu doruktan seyretmek üzere üst çıktık. Ege Denizi, Semadirek Adası, Kaleköy Limanı ve Çınarlı Ovası ayaklarımızın altında…
Tepeköy’e giderken köy yoluna sapmayıp yola sağdan devam ederseniz tarihi çınar ağacının altındaki piknik alanına ulaşırsınız. Yanınıza yiyecek bir şeyler alıp burada vakit geçirebilirsiniz. Bu çınar ağacı Gökçeada’da anıt niteliğinde müdafaa altına alınan altı çınarın en yaşlısı. Kaleköy Limanı da adanın akşamları en tanınan yerlerinden.Buradaki Eleni Restoran’da akşam yemeği yiyebilirsiniz.
Bal ve ‘efibadem’ kurabiyesi almadan dönmeyin
Dönmeden evvel kekik çiçeği balı, zeytin ve zeytinyağı almak için merkezde Ada Rüzgârı isimli dükkâna gittik. Oğlum için bebekliğinden beri burada satılan eşek sütlü sabunlardan kullanıyorum. Ayrıyeten sakızlı dibek kahvesi aldık. Farklı çiçek kokularına sahip zeytinyağlı sabunlar seçtik. Akabinde Meydani Pastanesi’ne uğradık. Karadutlu dondurması favorimiz. Tereyağı ve bademle yapılan bir çeşit un kurabiyesi olan ‘efibadem’ oğlumun da benim de
çok sevdiğimiz bir lezzet.
Hürriyet