Nasıroğlu, bebeklerin birtakım metabolik ve genetik hastalıklarla doğabildiğini, erken müdahaleyle bunların engellenebildiğini lakin bazen ne yapılırsa yapılsın çocuklarda özel ihtiyaç durumu oluştuğunu söyledi. Ailenin, çocuğunun hastalığını yahut gelişimiyle ilgili bir sorun olduğunu öğrendiğinde “şok” durumuyla karşılaştığına değinen Nasıroğlu, birinci teşhis söylendiğinde oluşan kriz sürecinde aileye gerekli bütün dayanağı verdiklerini lisana getirdi.
“AİLELER MAZERETLERİN ARDINA SAKLANIYOR”
Nasıroğlu, ailenin çocuğunun hastalığını ve gelişimiyle ilgili sıkıntısını kabullenmemesinin tedavi sürecine önemli ziyan verdiğinin vurgulayarak, şöyle konuştu:
“Teşhis sürecinin konulması ve kısa müddette tedaviye başlanması daha iyi olur. Aileye çocuğun 2 yaşında özel ihtiyaca muhtaçlığı var, dediğimiz vakit bunu reddediyor. ‘Bekleyelim düzelir’ fikri çocuklarla ilgili süreci olumsuz tesirler. Ailenin buna reaksiyon göstermesi çocuğun eğitiminin aksamasına ve var olan sorunun düzelmesinin güçleşmesine yol açıyor. Örneğin konuşma gecikmesi olan çocuk açısından değerlendirildiği vakit, ‘Hocam bu çocuk konuşur, babası da geç konuşmuş.’ yahut ‘Aslında biz televizyon izlettirdiğimiz için bu türlü.’ diyerek aileler mazeretlerin gerisine saklanıyor.”
Bu yüzden ailenin süreci süratli aşması gerektiğini anlatan Nasıroğlu, çocuğun eğitimine erken başlanmasının ilerleyen süreçte oluşabilecek sıkıntıların önüne geçebilmek ismine hayli kıymetli olduğunu bildirdi.
EĞİTİMDEKİ YAŞ ARALIĞI ÇOK ÖNEMLİ
Nasıroğlu, otizm teşhisi konulan çocuğun 2 ila 4 yaşında aldığı eğitim ortasında büyük fark olduğunu belirterek, “Dört yaşında eğitime başladığında çocukların bir kısmı büsbütün ailenin bakımına muhtaçlık duyarken, iki yaşında eğitime başlayan çocuk kesin olmamakla birlikte aileden bağımsız olarak muhtaçlıklarını görebiliyor. Bu kadar değerli bir yaş diliminden bahsediyoruz. Zira beynin çok süratli geliştiği periyotlar ve beyin süratli gelişirken erken müdahale hayli hayati kıymeti sahip.” tabirini kullandı.
Hürriyet
